ла́йка¹, -і, ДМ ла́йцы, мн. -і, ла́ек, ж.

Парода паўночных сабак, якія выкарыстоўваюцца для палявання, язды, аховы статкаў аленяў.

Язда на лайках.

|| прым. ла́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сла́нец, -нцу, мн. -нцы, -нцаў, м.

Горная парода, якая мае слаістую будову і можа расслойвацца на тонкія пласціны, слаі.

Гаручыя сланцы.

Гліністы с.

|| прым. сла́нцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абсідыя́н, ‑у, м.

Вулканічная горная парода ў выглядзе цёмнага шкла.

[Лац. obsidianus (lapis).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыяры́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыярыту. Дыярытавая парода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маларазве́даны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова разведаны, даследаваны. Маларазведаная тэрыторыя. Маларазведаная парода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагапло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які дае вялікі прыплод. Мнагаплодная парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пу́дзель, ‑я, м.

Парода пакаёвых сабак з доўгай кучаравай шэрсцю.

[Ням. Pudel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаверо́ль, ‑і, ж.

Французская парода мясных курэй. // Курыца такой пароды.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spaniel

м. спаніэль (парода сабакі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

terier

м. тэр’ер (парода сабак)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)