расшпілі́ць, -пілю́, -пі́ліш, -пі́ліць; -пі́лены; зак., што.

Раз’яднаць што-н. зашпіленае.

Р. паліто.

Р. гузікі.

|| незак. расшпі́льваць, -аю, -аеш, -ае і расшпіля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. расшпі́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Інге́рка ’доўгае паліто ў мяшчанак’ (Бяльк.). Запазычанне з польск. węgierka. Гл. ангерка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Mántelkragen

m -s, - каўне́р паліто́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Überzieher

m -s, - паліто́ (мужчынскае)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дотаска́ть сов., разг. дацяга́ць;

дотаска́ть пальто́ дацяга́ць паліто́;

дотаска́ть же́рди дацяга́ць жэ́рдкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

разрезно́й разразны́;

разрезно́й нож разразны́ нож;

разрезна́я спи́нка пальто́ разразны́я пле́чы паліто́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

относи́ть​II сов., разг. (кончить, перестать носить) аднасі́ць;

относи́ть пальто́ аднасі́ць паліто́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ваці́н, ‑у, м.

Рэдкая трыкатажная тканіна з густым начосам для ўцяплення вопраткі. Паліто на ваціне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караці́ць, ‑рачу, ‑роціш, ‑роціць; незак., што.

Рабіць карацейшым; пакарочваць. Караціць паліто. Караціць плацце. Караціць артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мехава́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі шырокі, падобны на мяшок. Мехаватае паліто.

2. перан. Нязграбны, непаваротлівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)