хуліга́ніць sich wie ein [Rowdy] [´raʊdi] áufführen; sich roh áufführen; randalíeren vi; Únfug tréiben* (паводзіць сябе непрыстойна); Stréiche spíelen; áusgelassen [mútwillig] sein (гарэзнічаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

казакава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

Быць казаком, весці вольнае жыццё казака. // Паводзіць сябе зухавата, смела, рызыкуючы жыццём. — А заўтра я цябе да цешчы на хутар завяду. Спакайней там. Чалавек ты пар[ты]йны, і не варта вось так казакаваць перад немцамі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панагляда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Наглядаць некаторы час. — Косцік! — не стрываў, нарэшце, Ігнат. — Хадзі сюды... Кастусёк.. борзда падбег. — Ты тут панаглядай за коньмі. Ты не бойся, я хутка вярнуся. Кулакоўскі. Цётцы Восілене захацелася панаглядаць, як будзе паводзіць сябе Алесь. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паводзіны ’спосаб жыцця; сукупнасць дзеянняў; манера трымаць сябе’, ’рабіць што-н.; характар учынкаў’ (ТСБМ). Уласна беларускае. Ад паводзіць (< вадзіць, вясці) сябе з суф. ‑ін‑ы (Аб суф. гл. Сцяцко, Афікс. наз., 156).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wersal, ~u

м. вытворная ветлівасць;

robić wersal — паводзіць сябе надзвычай вытанчана, пачціва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poczynać

незак.

1. пачынаць, распачынаць;

2. біял. зачынаць;

poczynać sobie — паводзіць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prowadzić się

незак.

1. весці адно аднаго;

2. паводзіць сябе, трымаць сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

піра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Марскі грабежнік, разбойнік. Часы марскіх піратаў скончыліся тысячу гадоў назад, а касмічных наогул не было. Шыцік. // перан. Разм. Пра таго, хто паводзіць сябе як грабежнік. Венгерскія арнітолагі ўзяліся дапамагчы сялянам зберагчы пасевы і вінаграднікі ад паветраных піратаў. Матрунёнак.

[Грэч. peirates.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enthuse [ɪnˈθju:z] v.

1. (about/over) гавары́ць/паво́дзіць сябе́ з энтузія́змам/запа́лам

2. выкліка́ць энтузія́зм/захапле́нне;

They were enthused by the idea. Гэта ідэя захапіла іх.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мудурава́цца 1 ’круціць, фінціць, фанабэрыцца’, мудурава́ць ’трымаць у дысцыпліне’, ’вучыць паводзіць сябе прыстойна’ (Нас.). Да муду́р (гл.).

Мудурава́цца 2 ’хітрыць, прыдумваць’, мудурава́ць ’тс’ (Нас.). Да мудрава́ць (гл.), якое зазнала ўплыў лексем мудурава́цца 1, муду́р (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)