графічны запіс змен аб’ёму органаў чалавека і жывёл пры дапамозе плетызмографа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ánstieg
m -(e)s, -e
1) пад’ём, даро́га пад гару́
2) узыхо́джанне
3) павелічэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rozrost, ~u
м.
1. рост; разрастанне;
2. рост; павелічэнне; пашырэнне;
rozrost przemysłu — рост прамысловасці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
аўкцыён
(лац. auctio, -onis = павелічэнне)
публічны продаж, пры якім пакупніком становіцца той, хто дае за рэч найбольшую суму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гінекамасты́я
(ад гінека- + гр. mastos = грудзі)
празмернае павелічэнне ў мужчын малочных залоз як адна з прыкмет фемінізацыі 1.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
інтэнсіфіка́цыя
(фр. intensification, ад п.-лац. intensivus = напружаны + facere = рабіць)
павелічэнне напружанасці, прадукцыйнасці, узмацненне дзейнасці (напр. і. вытворчасці).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГІПЕРФУ́НКЦЫЯ
(ад гіпер... + функцыя),
павышаная дзейнасць органа, тканкі, сістэмы арганізма. Узнікае як прыстасавальная рэакцыя (напр., павелічэнне памераў і сілы скарачэння сардэчнай мышцы ў спартсменаў) ці як парушэнне ў арганізме, што выклікае хваробу (пры гіперфункцыі шчытападобнай залозы, павелічэнні выпрацоўкі ёй гармонаў узнікае гіпертырэоз).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
by-product[ˈbaɪˌprɒdʌkt]n.
1. пабо́чны праду́кт
2. пабо́чны вы́нік;
One of the by-products of unemployment is an increase in crime. Адным з вынікаў беспрацоўя з’яўляецца павелічэнне злачыннасці.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прамы́, -а́я, -о́е.
1. Роўна выцягнуты ў якім-н. напрамку, без выгібаў.
Прамая дарога.
Правесці прамую (наз.). Прамыя валасы (не кучаравыя). Прамая кішка (апошняя частка кішэчнага канала ў выглядзе кароткай прамой трубкі). Прамая лінія сваяцтва (радаслоўная ад бацькі да сына, ад сына да ўнука, не бакавая). П. наследнік (наследнік па прамой лініі).
2. Які непасрэдна ідзе куды-н., злучае што-н. без прамежкавых пунктаў.
Прамыя зносіны.
Гаварыць па прамым провадзе.
3. Які непасрэдна адносіцца да чаго-н., непасрэдна накіраваны на што-н. або які непасрэдна вынікае з чаго-н., без прамежкавых ступеней.
Прамыя выбары.
П. падатак.
Прамыя ўказанні.
У прамым сэнсе слова (літаральна, не пераносна).
4. Яўны, адкрыты.
П. выклік.
5. Шчыры, праўдзівы, прынцыповы.
П. чалавек.
П. адказ.
6. Такі, пры якім павелічэнне (памяншэнне) аднаго выклікае павелічэнне (памяншэнне) другога.
Прамая прапарцыянальнасць.
○
Прамое дапаўненне — у граматыцы: дапаўненне ў вінавальным склоне без прыназоўніка пры пераходным дзеяслове.
Прамы вугал — вугал у 90°.
|| наз.прамізна́, -ы́, ж. (у 1 знач.) іпрамата́, -ы́, ДМ -маце́, ж. (да 5 знач.).
Прамізна тунэля.
Прамата характару.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аўтаполіплаіды́я
(ад аўта + поліплаідыя)
кратнае павелічэнне колькасці набораў храмасом у клетках раслін, радзей жывёл аднаго і таго ж віду.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)