undersized [ˌʌndəˈsaɪzd] adj.

1. паме́ншаны, непаўнаме́рны (пра памер)

2. ка́рлікавы, нізкаро́слы;

undersized portions of food по́рцыі е́жы ніжэ́й за но́рму

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zero [ˈzɪərəʊ] n.

1. нуль;

above/below zero вышэ́й/ніжэ́й за нуль

2. нішто́;

reduce to zero зве́сці на нішто́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

beneath

[bɪˈni:Ө]

1.

adv.

до́ле; уні́зе

2.

prep.

1) ніжэ́й, пад

beneath the tree — пад дрэ́вам

to be beneath contempt — быць нява́ртым на́ват пага́рды

beneath him —

а) ніжэ́йшы за яго́ (стано́вішчам ці ста́нам)

б) ніжэ́й за яго́

This job is beneath him — Гэтая пра́ца ніжэ́й за яго́ныя патрабава́ньні

2) пад цяжа́рам; пад ці́скам або́ ўплы́вам

to sink beneath a burden — затану́ць ад перагру́жанасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

земляко́п, ‑а, м.

Рабочы, які выконвае земляныя работы. Днём людзі ваявалі, а ўначы павінны былі станавіцца землякопамі. Мележ. Расце земляны вал, ніжэй у дол уваходзяць землякопы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

subnormal [ˌsʌbˈnɔ:ml] adj.

1. ніжэ́й за но́рму;

a subnormal temperature тэмперату́ра, ніжэ́йшая за но́рму

2. infml не зусі́м разу́мны, разумо́ва адста́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэпрэ́сія​2

(лац. depressio = паніжэнне, паглыбленне)

участак зямной паверхні, які ляжыць ніжэй узроўню мора (параўн. крыптадэпрэсія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крыяста́т

(ад крыя- + -стат)

прыбор (тэрмастат) для падтрымання нізкіх тэмператур у замкнутым асяроддзі (ніжэй -153 °С).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адпра́ва, ‑ы, ж.

Набажэнства. Ніжэй, на шырокім зялёным сухадоле.. паставілі.. людзі над крыніцаю каплічку. У ільінскую пятніцу бывае тут адправа. Гарэцкі. Перад абедам Вінцэнты зрабіў жалобную адправу. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каркаві́на ’карак’ (ТСБМ), ’шыя і плечы ніжэй шыі’ (КЭС, лаг.), ’свіны ашыек’ (Сцяшк., Вешт., Шатал.), да карк 1 (гл.). Словаўтварэнне даволі празрыстае: каркав‑іна (першая частка — прыметнік з суфіксам ‑ав, другая — суфікс ‑іна).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сто́льнік, ‑а, м.

У Рускай дзяржаве 13–17 стст. — прыдворны чын (пасада) рангам ніжэй баярскага. // Асоба, якая мела гэты чын (першапачаткова — прыдворны, які прыслужваў за княжацкім або царскім сталом).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)