Verbum

паўзве́рх.

1. прысл. Вышэй за паверхню чаго-н., над кім-, чым-н.

Глядзець п.

2. прыназ. з Р. Ужыв. з назвамі месца або прадмета, над паверхняй якіх што-н. размяшчаецца, адбываецца, рухаецца.

Вада ішла п. лёду.

каланча́, -ы́, мн. -ы́, -э́й, ж.

Дазорная вышка над будынкам пажарнай часці.

Пажарная к.

высь, -і, ж.

Прастора, якая знаходзіцца высока над зямлёй.

У завоблачную в.

Горныя высі.

самакантро́ль, -ю, м.

Кантроль над самім сабой; назіранне за сваёй працай, паводзінамі, станам здароўя.

сіне́ча, -ы, ж. (разм.).

Сіні колер чаго-н., сіняя прастора.

Над галавой с. неба.

надзе́мны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца над паверхняй зямлі або на паверхні зямлі.

Надземныя збудаванні.

надхма́р’е, -я, н.

Прастора над хмарамі.

Выглянуў месяц з надхмар’я.

|| прым. надхма́рны, -ая, -ае.

прыма́т, -у, М -ма́це, м. (кніжн.).

Перавага, першаснасць, найважнейшае значэнне.

П. розуму над пачуццем.

насмяя́цца, -мяю́ся, -мяе́шся, -мяе́цца; -мяёмся, -меяце́ся, -мяю́цца; -ме́йся; зак.

1. Уволю пасмяяцца (разм.).

Н. ў час спектакля.

2. з каго-чаго, над кім-чым і без дап. Аднесціся да каго-, чаго-н. з насмешкай; абразіць.

Н. над пачуццямі.

кок², -а, м.

Мужчынская прычоска — начэсаная або закручаная пасма валасоў над ілбом.

Прычоска з кокам.