начыні́ць, ‑чыню, ‑чыніш, ‑чыніць; зак.

1. што. Напоўніць, набіць чым‑н. унутранасць чаго‑н. Сяргей Карпавіч выскраб з люлькі попел, начыніў яе свежым тытунём і закурыў. Мікуліч. // Нафаршыраваць. Начыніць кабачкі.

2. чаго. Прыгатаваць такім спосабам у нейкай колькасці. Начыніць каўбас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gérben

vt дубі́ць (скуру)

j-m das Fell [das Léder] ~ — разм. пабі́ць, набі́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

натаўчы́

1. (in gróßer Ménge) (zer)stóßen* vt, stámpfen vt;

натаўчы́ бу́льбы Kartóffeln stámpfen;

2. (разм) (набіць) schlágen* vt, verprügeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

навучыцца, пераняць; насабачыцца (разм.) □ набіць руку

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

заряди́ть​I сов., в разн. знач. зарадзі́ць; (ружьё — ещё) разг. набі́ць;

заряди́ть фотоаппара́т зарадзі́ць фотаапара́т;

заряди́ть аккумуля́тор зарадзі́ць акумуля́тар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изби́ть сов.

1. (нанести побои) збіць, мног. пазбіва́ць, пабі́ць, набі́ць;

2. (перебить) забі́ць; перабі́ць;

3. (истребить) вы́нішчыць; см. избива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изощри́ться

1. вы́танчыцца; абвастры́цца; разві́цца; удаскана́ліцца; рафінава́цца;

2. (напрактиковаться) разг. напрактыкава́цца, набі́ць руку́; (наловчиться) налаўчы́цца; см. изощря́ться​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наловчи́ться сов., разг. налаўчы́цца, напрактыкава́цца, прызвыча́іцца (да чаго); (приобрести навык в работе) налажы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (на чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Набі́ты ’вопытны’ (БРС, Нас., ТС), параўн. набіты дурань ’закончаны дурань’ (Байк. і Некр., полац., Нар. лекс.). Да біць: набіць вока ’навучыцца нешта добра адрозніваць’ і пад., параўн. таксама чэш. мар. nabíjena šelma — пра чалавека «з вопытам», часта бітага і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

понаторе́ть сов., прост. налажы́цца (да чаго); (наловчиться) напрактыкава́цца (у чым), прызвыча́іцца (да чаго); налаўчы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (на чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)