Кавале́р ’мужчына, які танцуе з дамай, суправаджае яе на гулянні і пад.’ (БРС, ТСБМ), ’малады чалавек; халасты мужчына’ (ТСБМ, Бяльк., З нар. сл., Панюц., Шат.). У бел.літар. мове з рус.кавалер: у гаворках — польск.kawaler націск параўн. кава́ляр ’халасты мужчына, малады чалавек’ (Мал.). Польск.kawaler ’халасты мужчына, малады чалавек і інш.’ Зыходная форма для шэрагу еўрапейскіх моў — італ.cavaliere ’кавалерыст’, якое да cavallo ’конь’ (лац.caballus ’тс’). Для польск. мовы ўказваюць на магчыма ням. або франц. пасрэдніцтва, гл. Шанскі, 2, 8, с. 9.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паку́льгваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Кульгаць злёгку або час ад часу. Разлічыўшыся з касірам, мужчына, пакульгваючы, выходзіць [з цырульні].Каршукоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
niemęsko
не па-мужчынску; не як мужчына
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
sugar daddy
Sl. старэ́йшы мужчы́на, шчо́дры на падару́нкі маладо́й жанчы́не
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
хло́пец, ‑пца, м.
Малады чалавек, юнак. Дэмабілізаваўся хлопец з арміі, прыехаў у родную вёску.Хадкевіч.За сталом старшыні ён убачыў такога ж, як сам, маладога хлопца.Дуброўскі.// Нежанаты мужчына. У Сцяпана Лісоўчыка — усё дочкі. Вясёлы, гаманкі быў, калі ў хлопцах хадзіў.Ракітны.
•••
Свой хлопец — просты, вясёлы, кампанейскі чалавек (мужчына).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Сядзець важна, займаючы шмат месца. За сталом рассядаў пажылы, але грузны мужчына.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бра́вы
(фр. brave)
мужны з выгляду, удалы, малайцаваты (напр. б. мужчына).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ціка́вы, -ая, -ае.
1. Які выклікае цікавасць, захапляе чым-н.
Цікавая кніга.
Ц. чалавек.
Цікавыя факты.
Цікава (прысл.) расказваць.
2. Тое, што і цікаўны.
Хто ц., стараўся даведацца, што здарылася.
3. Прыгожы (разм.).
Ён ужо немалады, але ц. мужчына.
|| наз.ціка́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самаві́ты, -ая, -ае.
1. Мажны, дзябёлы.
Плячысты с. асілак.
2. Паважны, салідны, самастойны, упэўнены.
С. мужчына.
3. Поўны дастатку, эканамічна моцны, заможны.
Самавітая гаспадарка.
4. (з адмоўем). Які выражае непаўнату або адсутнасць якой-н. якасці.
Дарога ўжо не самавітая.
|| наз.самаві́тасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мало́чнік, ‑а, м.
1. Збаночак, у якім малако падаецца на стол.
2.Разм.Мужчына, які прадае малако і малочныя прадукты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)