імперыя́л, ‑а, м.

Руская залатая манета (з 1775 г. вартасцю 10 рублёў, а пасля 1897 г. да рэвалюцыі — 15 рублёў).

[Ад лац. imperialis — імператарскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сарако́ўка ’сорак гадоў’, старое ’манета вартасцю ў 20 капеек’, ’бутэлька гарэлкі ёмістасцю ў 1/40 частку вядра’, ’тое, што мае таўшчыню ў 40 міліметраў (сантыметраў)’ (ТСБМ), ’манета 20 капеек’, ’сорак снапоў збожжа’, ’тоўстая дошка’ (ТС). Да сорак, саракавы. Манета ў 20 капеек называецца так адносна гроша, меднай манеты ў 1/2 капейкі, якая выпускалася ў СССР у 1925–1928 гг. (БелСЭ, 4, 31).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Арля́нка ’гульня, у ходзе якой падкідваецца манета і выйграе той, каму манета выпадае гербам’ (БРС). Рус., укр. орлянка. Паралельна з інш. усходнеславянскімі мовамі ўтворана на базе значэння арол ’герб на манеце’ (першапачаткова з малюнкам арла).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сента́ва, нескл., н.

Разменная манета рада лаціна-амерыканскіх краін, а таксама Партугаліі і Філіпін, складае 1/100 іх нацыянальных грашовых адзінак.

[Ісп. і партуг. centavo ад лац. sentum — сто.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубе́ль¹, -бля́, мн. -блі́, -блёў, м.

Асноўная грашовая адзінка ў Расіі і Беларусі, роўная 100 капейкам, а таксама грашовы знак і манета такой вартасці.

Заплаціць за рэч пяцьдзясят рублёў.

|| памянш. рубялёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м. (разм.).

|| прым. рублёвы, -ая, -ае.

Рублёвая зона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

nickel​1 [ˈnɪkl] n.

1. chem. ні́кель (метал)

2. мане́та ў 5 цэ́нтаў (у ЗША, Канадзе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

half-crown [ˌhɑ:fˈkraʊn] n. паўкро́ны (англійская манета вартасцю 2 шылінгі 6 пенсаў; выкарыстоўвалася да 1970 г.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паўімперыя́л, ‑а, м.

Залатая манета ў дарэвалюцыйнай Расіі, роўная палавіне імперыяла (вартасцю 5 рублёў, а пасля 1897 г. — 7 рублёў 50 капеек).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́лер ​1, ‑а, м.

Старажытная нямецкая манета.

[Ням. Taler.]

та́лер ​2, ‑а, м.

Спец. Металічная пліта ў друкарскай машыне, на якую ўстанаўліваюць друкарскую форму.

[Ад ням. Teller — талерка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухкапе́ечны, ‑ая, ‑ае.

1. Вартасцю ў дзве капейкі. Двухкапеечная манета.

2. Коштам у дзве капейкі. Невялікая двухкапеечная царкоўная свечачка цьмяна асвятляла прыхожую. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)