ціск, -ку м.

1. (действие) давле́ние ср.; нажи́м;

2. прям., перен. давле́ние ср.;

ц. па́ры — давле́ние па́ра;

эканамі́чны ц. на малы́я дзяржа́вы — экономи́ческое давле́ние на ма́лые госуда́рства;

○ крывяны́ ц. — кровяно́е давле́ние;

атмасфе́рны ц. — атмосфе́рное давле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зая́длы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які надта прыахвоціўся да чаго‑н.; заўзяты. Заядлы курэц. Заядлы танцор. □ Тутэйшых заядлых паляўнічых было мала, і качак, можна сказаць, амаль ніхто не турбаваў. Лупсякоў.

2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, напорыстасцю; зацяты. Заядлая спрэчка. Заядлая барацьба. □ Джэк .. кідаўся ўперад на мужчын з заядлым брэхам. Крапіва.

3. Злосны, задзірысты. Заядлы чалавек. □ Маеўскія сабакі малыя, але заядлыя. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неарганізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены арганізаванасці; бязладны, непланамерны. [Слаўна:] — [Атрады] ёсць, але, відаць, яшчэ малыя, неарганізаваныя. Новікаў.

2. Які не можа дзейнічаць дакладна і планамерна, правільна арганізаваць жыццё; недысцыплінаваны. Андрэйка Казакевіч запісаўся ў калгас не самы першы. А чаму не першы? На гэта сам ён цяпер кажа: «Неарганізаваны я быў хлопец». Чорны.

3. Які не ўваходзіць у склад якой‑н. арганізацыі. Неарганізаваная моладзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

але́​I злучн

1. (супраць) áber, doch, jedóch;

яна адка́звала ці́ха, але́ ўпэ́ўнена sie ántwortete léise, aber entschíeden;

2. (далуч) áber;

вёскі малы́я, але́ будынкі но́выя die Dörfer sind klein, aber die Häuser sind neu

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нямо́глы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Слабы, хваравіты. І жыла ў ёй, у гэтай хатцы, старая, зусім нямоглая жанчына, якую ў нашай вёсцы і вялікія, і малыя, звалі баба Ёўга. Сачанка. Апошнія дні дажываў і Кручынін. Ён зусім аслабеў, стаў нямоглым, як стары. С. Александровіч. // Уласцівы такому чалавеку. Чалавек плюнуў пад ногі, тады павярнуўся і ўжо не тым нямоглым крокам, як сюды, пайшоў да варот адрыны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старэ́нькі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Ласк. За стары (у 1, 3 знач.); вельмі стары. Старэнькія бабкі гаротна ківалі галовамі і цяжка ўздыхалі. Колас. На шэрую прамёрзлую зямлю бязгучна і густа сыплецца першы снег. Гэта відаць праз нашы малыя, старэнькія вокны. Брыль.

2. у знач. наз. старэ́нькі, ‑ага, м.; старэ́нькая, ‑ай, ж. Стары чалавек. Забыўся старэнькі, як некалі ён Трымаўся за шнур свой упарта. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dice

[daɪs]

1.

n., pl. of die

1) ко́сьці, ку́бікі для гульні́ pl. only.

2) гульня́ ў ко́сьці

2.

v.t.

1) рэ́заць на малы́я ку́бікі (мо́ркву, бу́льбу)

2) гуля́ць у ко́сьці

•

- The dice is cast

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

small [smɔ:l] adj.

1. мале́нькі;

small letters малы́я лі́тары

2. малы́, малады́;

a small girl дзяўчо́

3. дро́бны; нязна́чны;

a small farmer дро́бны фе́рмер;

a small mistake нязна́чная памы́лка;

I’m a small eater. Я мала ем.

♦

it’s small wonder that… не дзі́ва, што…;

it’s a small world! які́ цесны свет!;

the small hours пе́ршыя гадзі́ны пасля́ по́ўначы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зе́рца Азярцо, невялікая азярына; старык (Слаўг.). Тое ж зяро (Арш., Гом., Гор., Рагач., Сен. пав. Маг. губ. і Гарад., Леп. пав. Віц. губ. Рам. Воп.).

□ ур. Зерцы (малыя старыкі на лузе) каля в. Дабранка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

merge

[mɜ:rdʒ]

1.

v.t.

паглына́ць, убіра́ць (у сябе́); злуча́ць у адно́ і ўбіра́ць у сябе́; уліва́цца, зьліва́цца

The steel trust merged various small businesses — Стальны́ трэст паглыну́ў ро́зныя малы́я фі́рмы

2.

v.i.

быць паглы́нутым або́ ўвабра́ным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)