Verbum

◎ Кільгі́ка ’чалавек бея нагі або з папікоджанай нагой’ (Мат. АС, Мат. Маг.). Да кульгаць (гл.)

Лу́ння ’кішкі, страўнік’ (паўн.-усх., КЭС). Да шлу́нне ’вантробы, унутранасці, кішкі’ (Мат. Маг., Ян., Растарг.).

Людзя́ный ’людскі, ветлівы’ (Клім., Мат. Маг.). Да прасл. lʼuděnъ(jь) (Трубачоў, Эт. сл., 15, 190).

Мот ’той, хто неразумна матае грошы, маёмасць’ (ТСБМ), ’падманшчык’ (гор., Мат. Маг.). Да мата́ць (гл.).

◎ Нару́шнік ’ручайка, верацяно з напрадзенымі на яго ніткамі’ (Бяльк.), ’манжэта’ (Мат. Маг.). Да руки (гл.).

Рашпо́р ’падоўжаная бэлька, якая падтрымлівае папярочныя’ (Мат. Маг.). З польск. rostwork (< ням. Rostwerk, гл. рошт)?

Саўлы́га ’грубы чалавек’ (Мат. Маг.). Відаць, з шалы́га ’махляр’ (Нас.) (гл.) пад уплывам соўгаць(ца).

Нарочна ’знарок, спецыяльна’ (Сл. ПЗБ), на́рачна ’тс’ (Яруш.), нарошна ’тс’ (Бяльк.), нарошне ’знарок, наўмысна’ (ТС, Ян.), нарошні ’тс’ (Яўс., Мат. Маг.), нарошня ’тс’ (Мат. Маг.). Гл. нарок. Адрозненні ў фанетыцы адлюстроўваюць пераход чн > шн, параўн. рушнік, і розныя склонавыя формы прыметніка нарочны, ад якога ўтвораны прыслоўі (гл. Карскі 2-3, 73).

Ворык ’двор для жывёлы ці хлеў’ (Бяльк., Яшк., маг.). Рус. ворок ’тс’. Да вор ₂ (гл.).

Квасо́ля ’фасоля, Phaseolus vulgaris L.’ (Касп., ТС, Некр., Янк. II, Юрч., Мат. Маг., Ян.). Гл. фасоля.