шве́лер, ‑а, м.

Спец. Від стальнога пракату, які мае ў сячэнні форму літары П.

[Ням. Schweller.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міну́скулы, ‑аў; адз. мінускул, ‑а, м.

Спец. Малыя літары ў почырках старажытнай пісьменнасці; проціл. маюскулы.

[Лац. minusculus — вельмі малы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́сленіца², -ы, ж.

1. (з вялікай літары). Старажытнае славянскае свята провадаў зімы, аднесенае на тыдзень перад Вялікім постам.

Святкаваць Масленіцу.

2. Аб добрым, забяспечаным жыцці.

Не жыццё, а м.

|| прым. ма́сленічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Купа́лле, -я, н. (з вялікай літары).

Старажытнае свята летняга сонцастаяння ва ўсходніх славян, якое святкуецца ў ноч на 7 ліпеня (24 чэрвеня па старым стылі).

|| прым. купа́льскі, -ая, -ае.

Купальская ноч.

Купальская кветка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэнеса́нс, -у, м. (з вялікай літары).

Эпоха росквіту навук і мастацтваў у Еўропе, якая прыйшла на змену Сярэдневякоўю і абвясціла зварот да чалавека як да вышэйшага пачатку быцця; Адраджэнне.

|| прым. рэнеса́нсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

СОС¹, выкл. (вялікія літары).

Міжнародны радыёсігнал пра бедства суднаў ці самалётаў (бесперапыннае паўтарэнне трох кароткіх і трох доўгіх сігналаў па азбуцы Морзэ, пераасэнсаваны англійскі выраз Save Our Souls, што азначае «ратуйце нашы душы»).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

capital​1 [ˈkæpɪtl] n.

1. сталі́ца; гало́ўны го́рад (штата)

2. вялі́кая лі́тара;

with a capital letter з вялі́кай лі́тары

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

юпі́тэр, ‑а, м.

1. Магутная электрычная дугавая лямпа, якая выкарыстоўваецца ў кінатэхніцы для штучнага або камбінаванага дсвятлення пры кіназдымках.

2. (з вялікай літары). Пятая па адлегласці ад Сонца, самая вялікая планета сонечнай сістэмы.

3. (з вялікай літары). У старажытнай рымскай міфалогіі — вярхоўны бог.

[Ад лац. Jupiter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі, нескл., н.

1. Назва літары грэчаскага алфавіта.

2. У матэматыцы — адносіны даўжыні акружнасці да дыяметра.

[Грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Еўра́зія, ‑і, ж. (з вялікай літары).

Скарочаная назва еўрапейска-азіяцкага мацерыка, якая ужываецца ў геаграфіі, геалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)