міну́скулы, ‑аў; адз. мінускул, ‑а, м.
Спец. Малыя літары ў почырках старажытнай пісьменнасці; проціл. маюскулы.
[Лац. minusculus — вельмі малы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)