ру́бкаж.марск. Déckkabine f -, -n, Déckhaus n -es, -häuser; Turm m -(e)s, Türme (падводнай лодкі);
баява́я ру́бка Kommándoturm m;
шту́рманская ру́бка Kártenraum m -(e)s, -räume, Kártenhaus n -es, -häuser
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дэ́ка 1
(ням. Decke = накрыўка, века)
1) частка корпуса струнных інструментаў, якая служыць для ўзмацнення гуку;
2) падбарабанная або надбарабанная частка малатарні;
3) пакрыццё носа і кармы лодкі, якое засцерагае яе ад залівання вадой.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
◎ Ле́ўны ’дажджлівы’ (ТС), як і лёўка, лёвачка ’кубак’ (Касп.), ’чарпак з кароткай ручкай, якім выліваюць ваду з лодкі’ (Касп.; полац., З нар. сл.), адносіцца генетычна да прасл.levati — дзеяслова шматразовага дзеяння ад Ibjati ’ліць’ > напр., укр.льляти, польск.lać. Гл. таксама лея.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паадганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.
Адагнаць усіх, многіх або ўсё, многае. Паадганяць сабак. Паадганяць лодкі. □ Пад скурай у.. [каня] ходарам хадзілі рэбры, галава была панурая і ля вачэй яшчэ больш як калі раіліся мухі. А ён нават не сцепаў ужо галавою, каб паадганяць іх.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
масці́цца, машчуся, мосцішся, мосціцца; незак.
1. Зручна размяшчацца, уладкоўвацца. Толя злажыў манаткі ў носе лодкі .. і пачаў масціцца на начлег.Брыль.
2.перан.Разм. Мець намер, намервацца. Дзіўныя ў .. [Максімкі] адносіны з Язэпам. Мосціцца ўсё пасябраваць з ім.Хадановіч.
3.Зал.да масціць (у 1, 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вясло́1, ‑а; мн. вёслы, вёсел; н.
Лопасць з доўгім дзяржаннем, прызначаная для веславання. Дзесь ціха праплыве лодка, плясне вясло, пачуецца стрыманы смех.Васілевіч.А няма ні лодкі, ні парома, Ні абломка слізкага вясла.Пысін.
вясло́2, ‑а; мн. вёслы, вёсел; м.
Нізка аднародных прадметаў. Вясло абаранкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bail2[beɪl]v. браць на пару́кі; адпуска́ць на пару́кі;
be bailed for trial быць вы́зваленым да суда́ на пару́кі або́ пад зало́г;
bail smb. out (of smth.) выбаўля́ць каго́-н. з бяды́
bail out[ˌbeɪlˈaʊt]phr. v.
1. катапультава́цца
2. вычэ́рпваць (ваду з лодкі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Плату́шнік ’лодка, выдзеўбаная з дрэва’ (Жд. 3) — у слоўніку, відаць, памылкова пату́шнік. Да платаць?. параўн. польск.płatać ’рабіць жолаб, выдзёўбваць’ (Банькоўскі, 2, 620), з якога і plahva > плотва (гл.). Для таго, каб зрабіць выдзеўбаную частку лодкі разложыстай, руды лілі гарачую ваду і ставілі распоркі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
АРХІМЕ́ДА ЗАКО́Н,
асноўны закон гідрастатыкі і аэрастатыкі, паводле якога на кожнае цела, апушчанае ў вадкасць (газ), дзейнічае выштурхная сіла, накіраваная ўверх, роўная па модулі вазе выціснутай гэтым целам вадкасці (газу) і прыкладзеная да цэнтра цяжару апушчанай у вадкасць (газ) часткі цела. Адкрыты ў 3 ст. да н.э.Архімедам. Архімеда закон — аснова тэорыі і практыкі плавання целаў. З яго ўлікам будуюцца аэрастаты, дырыжаблі, падводныя лодкі і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЁСЛАВАЕ СУ́ДНА,
судна, якое рухаецца пры дапамозе вёслаў. Бывае з уключынамі (упорамі для вёслаў) і без іх. Уключыны знаходзяцца на бартах (шлюпкі, лодкі розных тыпаў), на кранштэйнах за бортам (акадэмічнае вёславае судна), у карме (гандола); Вёславыя судны без уключын — байдаркі, каноэ. Вёславыя судны могуць мець ветразі ці падвесны матор. Сучасныя марскія і рачныя вёславыя судны — у асноўным спартыўныя, невял. прамысловыя, транспартныя, выратавальныя і інш.