Сула́дны ’адпаведны, узгоднены’, ’стройны, гарманічны’ (Стан.), сула́дна ’дружна, зладжана’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), сула́дно (ТС), сула́дна (suładna) ’лад, парадак, згода’ (Варл.). Ад сула́дзіць < ладзіць < лад (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

феада́льны ист. феода́льный;

ф. лад — феода́льный строй;

○ ~ная ку́рыя — феода́льная ку́рия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

tribal [ˈtraɪbl] adj. ро́давы, племянны́;

triballanguages мо́вы плямёнаў;

a tribal system ро́давы лад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rozkaźnik

м. грам. загадны лад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канстыту́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Асноўны закон дзяржавы, які вызначае асновы грамадскага і дзяржаўнага ладу, сістэму дзяржаўных органаў, правы і абавязкі грамадзян.

К.

Рэспублікі Беларусь.

|| прым. канстытуцы́йны, -ая, -ае.

К. лад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паліты́чны, -ая, -ае.

1. гл. палітыка.

2. Дзяржаўна-прававы.

Палітычная арганізацыя грамадства.

П. лад.

3. Тактычны і лоўкі, умелы ў абыходжанні, дыпламатычны (разм.).

П. чалавек.

|| наз. паліты́чнасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

system

[ˈsɪstem]

n.

1) сыстэ́ма f.

2) Biol. суку́пнасьць во́рганаў, аргані́зм -у m.

3) лад -у m.

the social system — грама́дзкі лад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

capitalistic

[,kæpətəlˈɪstɪk]

adj.

капіталісты́чны

the capitalistic system — капіталісты́чны лад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tribal

[ˈtraɪbəl]

adj.

пляме́нны; ро́давы

tribal system — ро́давы лад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Не́лад ’не́парадак, нязгода’ (Нас.), нэ́лад ’нелады’ (драг., З нар. сл.), укр. не́лад ’бязладзіца, непарадак’, рус. не́лад ’раздор, нязгода’. З не і лад, гл. ладзіць; сюды ж неладом ’не ў лад, бязладна’ (Ян.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)