Кі́піцінь ’нараст у сабакі на языку’ (КЭС, лаг.). Гл. кіпіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малайца́ ’ўслаўленая, заслужаная дзяўчына, жанчына’ (КЭС, лаг.). Да малоец (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Матошка ’маленькі маток нітак’ (КЭС, лаг.). Да мату́шка1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Мянта́ць, лаг. мінтиць ’мянціць’ (Шатал.). Утворана ад мента© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аздабні́чка ’дзяўчына, якая доўга прыхарошваецца перад люстэркам’ (КЭС, лаг.). Гл. аздоба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карузіцца ’шукаць прычыны для звады ці бойкі’ (КЭС, лаг.). Гл. каруза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крой ’укройванне адзення’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Яруш., Касп.). Параўн. кроіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́мзаць ’неакуратна, невыразна пісаць або чарціць’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. крэмсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кілза́ — аб калысцы, якая коса калышацца (КЭС, лаг.). Параўн. кілзаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кіраўні́чы ’асоба, якая кіруе работай ці грамадой’ (КЭС, лаг.). Гл. кіраваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)