Вышэйшы выканаўчы і распарадчы орган дзяржаўнай улады, які ажыццяўляе непасрэднае кіраванне краінай. Савецкі ўрад. Буржуазны ўрад. Рэвалюцыйны ўрад. □ Толькі дзякуючы Саветам удалося ў Расіі тое, што не ўдавалася ні ў адной з еўрапейскіх рэвалюцый, народ вылучыў і даў апору сапраўднаму народнаму ўраду.Ленін.// Члены такога органа. Урад пайшоў у адстаўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагра́мныв разн. знач. програ́ммный;
п. твор пісьме́нніка — програ́ммное произведе́ние писа́теля;
~ныя пыта́нні — програ́ммные вопро́сы;
~ная прамо́ва — програ́ммная речь;
~ная му́зыка — програ́ммная му́зыка;
~нае кірава́нне — тех. програ́ммное управле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нецвяро́зы, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца ў стане ап’янення; п’яны. [Маці:] — Аднаго разу позна, папацёмку ўжо, варочаўся.. [кравец] дахаты. А, відаць, нецвярозы быў. Ну і завяла яго сцежка ўбок.Якімовіч.// Характэрны для п’янага чалавека. Адным з грубейшых парушэнняў правы вулічнага руху з’яўляецца кіраванне аўтамабілем у нецвярозым стане.«Звязда».
2.перан. Пазбаўлены разумнага падыходу да каго‑, чаго‑н. Нецвярозыя адносіны да падзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адміністра́цыя
(лац. administratio = кіраванне)
1) кіроўны орган прадпрыемства, установы, арганізацыі, які нясе адказнасць за іх дзейнасць;
2) органы выканаўчай улады дзяржавы; урадавы апарат;
3) адказныя распарадчыкі (напр. а. выстаўкі).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Fáhrschein
m -(e)s, -e
1) (праязны́) біле́т
2) правы́ на кірава́нне аўтамашы́най
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
абво́д
1.Ст.-бел. Мясцовасць, якая мае агульную гаспадарчую сувязь, уладу, кіраванне. Тое ж абаполь (Смален.Дабр.).
2. Участак зямлі, абкапаны канавай (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
аўтано́мны
1. autonóm;
аўтано́мная рэспу́бліка autonóme Republík;
2.тэх autonóm, únabhängig, sélbst-, Sélbst-, mit Éigenantrieb;
аўтано́мнае кірава́нне Sélbstlenkung f -, Sélbststeuerung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пульт, ‑а, М ‑льце, м.
1. Падстаўка для пот. Дырыжорскі пульт.
2. Устаноўка з сістэмы прыбораў, якая дае магчымасць кіраваць на адлегласці работай чаго‑н. Пульт кіравання касмічным караблём. Дыспетчарскі пульт. □ Усімі самымі цяжкімі і адказнымі працэсамі ішло кіраванне з пультаў, тэхніка тут нагадвала проста чарадзейства.Скрыган.Утульна і хітравата падміргвалі кантрольныя лямпачкі на пультах, мякка гулі рэле аўтаматычных лабараторый.Шыцік.
[Ням. Pult.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упраўле́ннен
1. (установа, орган) Administratión f -, -en, Léitung f -, -en; Verwáltung f -, -en;
гало́ўнае упраўле́нне Háuptverwaltung f;
2.глкіраванне2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АЛАЎІ́ТЫ,
Алавіты, Філаліды, Філалійскія шэрыфы, дынастыя султанаў (з 1660-х г.), потым каралёў (з 1957) у Марока. У перыяд франц. пратэктарата (1912—56) страцілі рэальную ўладу. З сак. 1956 аднавілі сваё кіраванне ў краіне.