малаабжы́ты, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова абжыты. Малаабжыты край.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бардзю́р

(фр. bordure, ад bord = край, мяжа)

1) шляк, які абрамляе край тканіны, шпалер і інш;

2) паласа дэкаратыўных раслін з боку плошчы, пляцоўкі, тратуара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

радзі́мы, -ая, -ае (нар.-паэт.).

Родны.

Р. край.

Сустракай, радзімая (наз.), дарагіх гасцей.

○

Радзімая пляма — прыроджанае змяненне скуры.

◊

Радзімая пляма — недахоп, які з’яўляецца перажыткам чаго-н.

Радзімыя плямы мінулага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рубі́ць​I кравец (падшываць край) (úm)säumen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

залаці́цца несов.

1. в разн. знач. золоти́ться;

жы́та з. — рожь золоти́тся;

край не́ба з. — край не́ба золоти́тся;

2. страд. золоти́ться; см. залаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Séenplatte

f -, -en азёрны край

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

абыча́й, ‑ю, м.

Тое, што і звычай. Пераважна ў прыказках і прымаўках: Што край — то абычай. Кожны край мае свой абычай. Не пазычай: пазычай — злы абычай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бардзю́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шлячок, які абрамляе край шпалераў, тканіны і пад., а таксама наогул паласа, невысокае ўзвышэнне, якое абрамляе што-н.

Язмінавы б.

|| прым. бардзю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wonderland

[ˈwʌndərlænd]

n.

край дзіво́саў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Saarland

[ˈsɑ:rlænd]

Са́ар, Са́арскі край

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)