паўшэ́пт, ‑у, М ‑пце, м.

Нягучная гаворка, амаль шэпт. Хутка начальніцкі гнеў улёгся, і тады пачуўся паўшэпт дзядзькі Косці: — Заўтра чакаецца налёт савецкай авіяцыі на вузел... Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнілы́ faul(ig), verfáult (тс перан); módrig; kariös (пра зубы, косці); stagníerend (пра ваду);

гніла́я во́сень násser Herbst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перемыва́ть несов.

1. (всё, многое) мыць, перамыва́ць;

2. (заново) перамыва́ць;

◊

перемыва́ть ко́сточки (кому-л.) перамыва́ць ко́сці (каму-небудзь);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сучле́ніцца, ‑ніцца; зак.

1. Кніжн. Злучыцца, аб’яднацца (пра часткі чаго‑н.).

2. Змацавацца (пра часткі, дэталі, секцыі чаго‑н.).

3. Змацавацца рухомым або паўрухомым злучэннем (пра косці, храсткі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астэатамі́я

(ад астэа- + -тамія)

аперацыя рассячэння косці з мэтай выпраўлення дэфармацый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіо́іды

(лац. hyoideus = пад’язычны)

ніжнія парныя косці пад’язычнай дугі ў рыб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пандактылі́т

(ад пан- + дактыліт)

мед. гнойнае паражэнне ўсіх тканак пальца косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перыёст

(ад перы- + гр. osteon = косць)

верхні злучальнатканкавы слой косці, надкосніца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

dice​1 [daɪs] n. (pl. dice) косць (для гульні);

play dice гуля́ць у ко́сці

♦ The dice are loaded against him. Лёс супраць яго.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

маркетры́, нескл., н.

Від дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, пры якім прадмет упрыгожваецца паборам наклееных фігурных пласцінак з розных народ дрэва, слановай косці, металу і пад.; упрыгожанне, малюнак з такіх пласцінак.

[Фр. marqueterie ад marqueter — спярэшчваць плямамі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)