шкіле́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шкілета (у 1 знач.), належыць яму. Шкілетныя мышцы. Шкілетныя косці.

2. Спец. Галоўны, асноўны, апорны. Шкілетныя галіны дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алеато́рны

(ад лац. aleator = гулец у косці)

рызыкоўны, звязаны са здзелкамі, біржавымі аперацыямі, латарэямі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

graft​1 [grɑ:ft] n.

1. прышчэ́пак; прышчэ́п; прышчэ́пка

2. med. транспланта́т; транспланта́цыя;

skin/bone graft пераса́дка ску́ры/ко́сці

3. BrE, infml ця́жкая пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skull [skʌl] n. чэ́рап;

skull and crossbones чэ́рап і ко́сці (эмблема смерці)

♦

an empty skull пуста́я галава́;

a thick skull ме́дны лоб

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нашту́рхацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Паштурхацца доўга, многа. [Дзядзька Клімент:] — А вось і я... Здаровы!.. Ф-фу-у, і наштурхаўся ж у гэтым аўтобусе, усе косці ломіць. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўшэ́пт, ‑у, М ‑пце, м.

Нягучная гаворка, амаль шэпт. Хутка начальніцкі гнеў улёгся, і тады пачуўся паўшэпт дзядзькі Косці: — Заўтра чакаецца налёт савецкай авіяцыі на вузел... Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астэатамі́я

(ад астэа- + -тамія)

аперацыя рассячэння косці з мэтай выпраўлення дэфармацый.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гіо́іды

(лац. hyoideus = пад’язычны)

ніжнія парныя косці пад’язычнай дугі ў рыб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пандактылі́т

(ад пан- + дактыліт)

мед. гнойнае паражэнне ўсіх тканак пальца косці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перыёст

(ад перы- + гр. osteon = косць)

верхні злучальнатканкавы слой косці, надкосніца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)