упряжно́й

1. (идущий в упряжке) запражны́;

упряжно́й конь запражны́ конь;

2. (относящийся к упряжи) ву́пражны;

упряжно́й аппара́т ж.-д. ву́пражны апара́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

zaprzęgowiec

м. запражны конь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wałach

м. конь (пакладаны)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wierzchowiec

м. верхавы конь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cisak

м. гняды конь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hack​3 [hæk] n.

1. літарату́рны падзёншчык, кампіля́тар, нікчэ́мны піса́ка

2. чалаве́к, які́ выконвае ця́жкую і ну́дную рабо́ту

3. рабо́чы конь; конь для верхаво́й язды́

4. AmE, infml таксі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нараві́сты, -ая, -ае.

1. 3 норавам (звычайна пра коней).

Н. конь.

2. Натурысты, капрызны (пра чалавека).

Чалавек з наравістым характарам.

|| наз. нараві́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

біцю́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Рабочы конь — цяжкавоз буйной пароды.

2. перан. Пра высокага, мажнога чалавека (разм.).

Такі б. сноўдаецца без справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

брыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Пра капытных: біць нагамі, брыкаць.

Конь брыкаецца.

2. перан. Упарціцца, упірацца (разм.).

З ім гаворыш, а ён брыкаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запражны́ (идущий в упряжке) упряжно́й;

з. конь — упряжна́я ло́шадь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)