Зе́лле ’травы’. Рус.зе́льеуст. ’травы’, суч. ’настой на травах’, прастамоўн. ’гарэлка, тытунь’, уст. ’порах’, укр.зілля ’травы’, ’настой, тытунь, гарэлка’, ’непрыемныя людзі’. Польск.ziele ’травы’, ’лекавыя травы’, серб.-луж.zelo, zele, палаб.zilĕ ’трава’, чэш.zelíкапуста’, уст. ’трава’, славац.дыял.zelie ’капуста’, славен.zę́lje ’капуста’, ’трава (у наменклатурных складаных назвах), серб.-харв.зе̑ље ’зелле’ назвы некаторых ядомых раслін (капуста, шчаўе і інш.), балг.зѐле ’капуста’, макед.зелје ’шпінат’ (а таксама іншая зеляніна). Ст.-слав.зелиѥ ’расліна’. Ст.-рус.зелие, зелье ’трава, расліна’, ’лекавыя травы’, ’атрута’, ’порах’, ’прыправы’. Прасл.*zel‑ьje з тым жа коранем *zel‑ < і.-е.*gʼhl, што ў зялёны (гл.) і зборным суфіксам ‑ьje. Параўн. літ.žolė, лат.zâle ’трава, зелле’. Шанскі, 2, З, 85; Фасмер, 2, 92–93; Праабражэнскі, 1, 248–249; Траўтман, 365; БЕР, І, 631.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скрыпушка ‘смалёўка, Silene cucubalus Wib.’ (Кіс.), скрыпу́ха ‘скрыпень’ (Сл. ПЗБ), укр.дыял.скрипуха ‘зубнік, Crepis L.’. Польск.skrzypka ‘ляскаўка, Silene inflata L.’, паводле Варш. сл., паходзіць ад skrzyp ‘скрып’, што, відаць, суадносіцца з іншымі назвамі — за́ячча капу́ста, рус.за́ячья капу́ста, паралельныя да назваў ад кораня скрып‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шаткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што і без дап.
Рэзаць доўгімі тонкімі палоскамі (звычайна капусту). Свайго засолу Добрая капуста — Вось так шаткуе Толькі маці ў нас.Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабры́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Разм.
1.Памянш.-ласк.да рабрына.
2. Мяса грудной часткі тушы з рэбернымі касцямі. Свіная рабрынка. Капуста з рабрынкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
e.g. (пісьмовае скар. ад лацін.exempli gratia) напры́клад (напр.);
vegetables, e.g. cabbage, carrots, onions гаро́дніна, напры́клад капу́ста, мо́рква, цыбу́ля
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Ко́пустка ’лапатачка для размешвання цеста’ (З нар. сл., Бір.). Параўн. копысць (гл.). Да капаць (гл.). Кантамінацыя з капуста.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Rót|kohl
m -s, -, ~kraut
n -s капу́ста чырвонакача́нная
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wírsing
m -s, ~kohl
m -(e)s саво́йская капу́ста
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
капу́снік Грады; месца, дзе расла капуста (Ваўк.Сцяшк., Слаўг.). Тое ж капу́сцішча, капусце́нішча, капу́снічча (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
szatkowany
szatkowan|y
шаткаваны;
kapusta ~a — шаткаваная капуста
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)