understate

[,ʌndərˈsteɪt]

v.t.

1) не дагаво́рваць да канца́

2) зьмянша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

finish up

а) зако́нчыць (пра́цу)

б) ужы́ць да канца́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́чарпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Чэрпаючы, выбраць усё, да канца. Вычарпаць ваду з вядра.

2. перан. Поўнасцю патраціць, зрасходаваць. Вычарпаць запасы, сілы.

3. перан. Выканаць, давесці да канца. Вычарпаць праграму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапрасава́ць ​1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Скончыць прасаванне (прасам); выпрасаваць усё, да канца. Дапрасаваць бялізну.

дапрасава́ць ​2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Скончыць прасаваць (прэсам); спрасаваць усё, да канца. Дапрасаваць торф.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нададра́цца, наддзярэцца; зак.

Разм. Крыху, не да канца разадрацца. Нададралася папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надсвідрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Прасвідраваць крыху, не да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўнасы́чаны, ‑ая, ‑ае.

Не да канца, не зусім насычаны. Напаўнасычаны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўразбі́ты, ‑ая, ‑ае.

Разбіты не да канца, не зусім. Напаўразбітае войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недачы́таны, ‑ая, ‑ае.

Не прачытаны да канца. Недачытаная кніга. Недачытаны ліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапі́цца, стопіцца; зак.

Растапіцца поўнасцю, да канца ад награвання. Сала стапілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)