team

[ti:m]

1.

n.

1) кама́нда, дружы́на f.; брыга́да f.

a football team — футбо́льная кама́нда

2) запрэ́жка f.

2.

v.t.

1) аб’ядно́ўвацца, злуча́цца

2) працава́ць брыга́даю

•

- team up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бо́цман

(гал. bootsman)

званне малодшага каманднага саставу на караблі, якому падпарадкавана каманда па гаспадарчых работах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

drużyna

ж.

1. дружына;

2. каманда;

drużyna sportowa — спартыўная каманда;

drużyna reprezentacyjna — зборная каманда;

drużyna pociągu — цягніковая брыгада;

3. атрад;

drużyna harcerska — гарцэрскі атрад;

4. вайск. аддзяленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разгняздзі́цца, ‑гнязджуся, ‑гнездзішся, ‑гнездзіцца; зак.

Размясціцца па гнёздах (пра птушак). // перан. Заняць адпаведныя месцы. Як натрэніраваная пажарная каманда, .. [жанчыны] мігалі разгняздзіліся ў кузаве, кожная ля свайго паўнюткага каша ці клунка. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыгра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Выйграць пасля пройгрышу; адыграць (у 1 знач.).

Каманда хацела а.

2. перан. Умела выйсці з няёмкага становішча (разм.).

А. жартам.

3. Спагнаць злосць на кім-н.

Хацелі адыграцца на нас — але не ўдалося!

|| незак. ады́грывацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. ады́грыш, -у, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гол, ‑а, м.

1. Забіты або прапушчаны ў вароты мяч, шайба. Забіць гол. Прапусціць гол у свае вароты.

2. Ачко, якое выйграе каманда, калі забівае мяч або шайбу ў чужыя вароты.

[Англ. goal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

invincible [ɪnˈvɪnsəbl] adj. неперамо́жны;

an invincible army/team неперамо́жная а́рмія/кама́нда;

invincible will непахі́сная во́ля;

an invincible ignorance беспрасве́тнае не́вуцтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стоп

(англ. stop = спыняць)

1) каманда ў значэнні: стой! спыніся!;

2) назва сігналу для прыпынку транспарту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Prófimannschaft

f -, -en спарт. кама́нда прафесіяна́лаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchwuchsmannschaft

f -, -en спарт. маладзёжная [юна́цкая] кама́нда

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)