1. Недахоп зроку, пры якім вочы дрэнна бачаць аддаленыя прадметы. Зося ўзяла здымак, паднесла блізка да вачэй, хоць блізарукасці ў яе Кірыла раней не прыкмячаў.Шамякін.
2.перан. Няздольнасць ахапіць з’яву з усіх бакоў; недальнабачнасць. Палітычная блізарукасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахраматапсі́я
(ад гр. achromatos = бясколерны + opsis = зрок)
недахоп зроку, які заключаецца ў няздольнасці адрозніваць колеры (параўн.дальтанізм).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
дэгуста́цыя
(лац. degustatio)
ацэнка якасці харчовых прадуктаў (віна, чаю і інш.) арганалептычным спосабам (органамі зроку, нюху, смаку).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
о́птык
(гр. optikos = які датычыць зроку)
1) спецыяліст у галіне оптыкі;
2) майстар па вырабу аптычных прыбораў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
галюцына́цыя
(лац. hallucinatio = трызненне)
з’ява падману зроку, слыху або нюху ў выніку псіхічнага расстройства; уяўнае адчуванне таго, чаго ў сапраўднасці няма.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
На́зіркам, на́зяркам ’не спускаючы з вачэй (ісці, бегчы)’ (Сл. ПЗБ, Бяльк., Нас., Янк. 2, Сцяшк. Сл.), на́зірком ’следам, не выпускаючы з поля зроку’ (ТС), на́зір ’тс’ (дзярж., Нар. сл.), рус.назо́рком ’тс’, укр.на́зирком ’тс’, польск.nazierkiem, nazircem ’тс’. Пры наяўнасці назоўніка на́зір, памянш. на́зірак, паводле распаўсюджанай мадэлі — твор. скл. назоўніка ў функцыі прыслоўя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bystrość
ж.
1. хуткасць; скорасць;
2. праніклівасць; кемлівасць; кемнасць;
3. вастрыня (зроку; слыху)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
по́зірк, ‑у, м.
Накіраванасць зроку на каго‑, што‑н.; погляд. Аксана паглядзела на Васіля. Той спакойна вытрымаў яе позірк.Кавалёў.Мірон Сцяпанавіч, адхіліўшы газету, сустрэў мяне дабрадушным позіркам паверх акуляраў.Ракітны.
•••
Абвесці позіркамгл. абвесці.
Скрыжаваць позіркігл. скрыжаваць.
(Як) позіркам абняцьгл. абняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
optical
[ˈɑ:ptɪkəl]
adj.
1) во́чны; зро́кавы
an optical defect — дэфэ́кт зро́ку
2) апты́чны
A telescope is an optical instrument — Тэлеско́п — гэ́та апты́чная прыла́да
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wzrokowy
wzrokow|y
зрокавы;
pamięć ~a — зрокавая памяць;
złudzenie ~e — аптычны падман; падман зроку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)