псеўданім у выглядзе якіх-небудзь друкарскіх знакаў (напр., «ххх», «...»). Напачатку ў якасці астраніма выкарыстоўвалі ўмоўныя знакі нябесных свяціл (адсюль і назва).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
tribute[ˈtrɪbju:t]n.
1. дані́на;
lay a tribute on smb. налажы́ць дані́ну на каго́-н.
2. ушанава́нне; го́нар;
pay tribute to smb. выка́зваць зна́кі паша́ны каму́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
трафарэ́т, -а і -у, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.
1. -а. Пласцінка з прарэзанымі знакамі, малюнкамі, прызначанымі для ўзнаўлення.
Чарціць па трафарэце.
2. -а. Знакі, малюнкі, нанесеныя пры дапамозе такой пласцінкі.
3. -у, перан. Раз і назаўсёды прыняты ўзор чаго-н., якога бяздумна прытрымліваюцца; шаблон (у 2 знач.).
Мысліць па трафарэце.
|| прым.трафарэ́тны, -ая, -ае.
Трафарэтнае рашэнне; наз.трафарэ́тнасць, -і, ж. (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэга́ліяж
1. (знак манархічнай улады) Insígni¦en pl;
2. (манапольнае права) Regál(e) n -s, -li¦en;
3.мн:
рэга́ліі (знакі ўзнагароды) Áuszeichnungen pl
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БРА́ЙЛЯ ПІСЬМО́,
пісьмо для сляпых, заснаванае на рэльефна-кропкавым шрыфце. Распрацаваў франц. тыфлапедагог Л.Брайль. У аснове Брайля пісьма ляжыць шрыфт Лана, складзены яшчэ ў сярэднія вякі на падставе 12 кропак. Брайль спрасціў гэтую сістэму, заснаваў свой шрыфт на камбінацыі 6 выпуклых кропак (для лічбаў — да 8). Брайля пісьмо дае магчымасць не толькі абазначаць літары, лічбы, знакі прыпынку, але і матэм., хім. і нават нотныя знакі. Першая кніга, надрукаваная Брайля піьмом, — «Гісторыя Францыі» (1837). Брайля пісьмы прыняты ва ўсіх краінах свету.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Карб ’гадавое кольца на розе каровы’ (З нар. сл.), карбы ’знакі на рагах у каровы’, ’зарубкі на бірках’ (З нар. сл.). Да ўкр.карб ’знак, след, зарубкі’, літ.kar̃bas ’зарубка’ і інш. — запазычанні з польск.karb ’зарубка’, якое ў сваю чаргу з с.-в.-ням.kërbe ’зарубка’ (Слаўскі, 2, 70). Гл. карбаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
dystynkcja
dystynkcj|a
ж.
1. элегантнасць; вытанчанасць;
2. ~e мн.знакі адрознення
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гра́фіка, ‑і, ДМ ‑фіцы, ж.
1. Від выяўленчага мастацтва, заснаваны на стварэнні малюнка лініямі, штрыхамі. //зб. Творы гэтага мастацтва. Кніжная графіка. Выстаўка савецкай графікі.
2. Спосаб перадачы жывой мовы пісьмовымі знакамі. // Друкаваныя або пісаныя знакі, якія адпавядаюць гукам мовы, інтанацыям, паўзам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасме́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Падаючы адзін другому якія‑н. знакі, паціху смяяцца, падсмейвацца з каго‑, чаго‑н. Палешукі, галоўным чынам, сталыя людзі, важна селі на лаўках, а дзяўчаты і маладыя хлопцы збіліся каля дзвярэй, пашчыпваючы адны другіх і перасмейваючыся.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пісьмя́, ‑мені ’граматнасць’ (Нас.), пісьмёны ’старажытныя пісьмовыя знакі, літары’ (ТСБМ), стараж.-рус.письмя ’пісьмовы знак, літара’ (1057 г.), ’пісьмовы тэкст, тое, што напісана’ (XII ст.), святая, священная писмена ’Святое письмо’ (1073 г.); ст.-польск.piśmię = польск.pismo, чэш., славац.písmeno ’літара’, ст.-слав.писмѧ ’літара’, ’пісьмёны’. Прасл.дыял.*pisьmę паходзіць з *pisьmo (Бязлай, 3, 41). Да пісьмо (гл.).