6.перен. (устранять) прыма́ць, устараня́ць; (с работы, с должности)здыма́ць, зніма́ць; (удалять) выдаля́ць, выганя́ць, праганя́ць; см.убра́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
trace3[treɪs]v.
1. сачы́ць, высо́чваць
2. вызнача́ць пахо́джанне;
He traces his descent back to an old Norman family. Яго радавод вядзецца ад нарманскіх часоў.
3. калькава́ць; здыма́ць ко́пію
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
displace
[dɪsˈpleɪs]
v.
1) выціска́ць, займа́ць ме́сца каго́-чаго́
2) здыма́ць, звальня́ць
3) перамяшча́ць, перасо́ўваць
displaced persons — пераме́шчаныя асо́бы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Úntermiete
f - субарэ́нда, паднаём
zur ~ wóhnen — здыма́ць пако́й у субарэнда́тара (прыватным чынам)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áblegen
vt
1) адкла́дваць
2) здыма́ць, зні- ма́ць (вопратку)
3) здава́ць (іспыт)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
entschléiern
vt
1) адкрыва́ць, здыма́ць вэ́люм
2) выкрыва́ць (тайну і да т.п.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прачу́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., штоздадан.сказам і без дап.
1. Даведацца, пачуць пра што‑н. Збанок у прэзідыум не сеў, ён, мабыць, прачуў ужо, што яго будуць здымаць.Навуменка.Як толькі прачулі гараджане пра няпрошанага госця, яны замкнулі вароты.Шынклер.— Таня, пэўна, з вёскі вярнулася. Можа, там навіны якія прачула, — зноў нясмела прапанаваў Максім.Машара.
2. Пранікнуць пачуццём у сэнс чаго‑н. [Валошын:] Падумайце, прачуйце вашым сэрцам, Што робіце, куды вы ідзяце?Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ábheben
*
1.
vtздыма́ць
2.
(sich)
(vonD) вылуча́цца (на фоне чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
flößen
vt
1) сплаўля́ць (лес); гнаць плыты́
2)
Milch ~ — здыма́ць вяршкі́ [смята́нку] з малака́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
лома́тьнесов., в разн. знач. лама́ць;
◊
лома́ть го́лову лама́ць галаву́;
лома́ть ру́ки лама́ць ру́кі;
лома́ть ша́пку перед ке́м-л. шапкава́ць, ша́пку здыма́ць перад кім-не́будзь;
лома́ть ко́пья лама́ць ко́п’і;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)