Jáwort
n -(e)s зго́да
sein ~ gében* — выка́зваць сваю́ зго́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
oneness
[ˈwʌnnəs]
n.
1) адзі́нства n.; то́еснасьць f.
2) зго́да f., сула́дзьдзе n., сула́днасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
yes
[jes]
1.
adv.
але́, так
2.
n.
зго́да f., пацьве́рджаньне n.
3.
v.i.
падта́кваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
aprobata
aprobat|a
ж. апрабацыя; дазвол, згода, ухвала;
zyskać ~ę — атрымаць дазвол
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
перыпеты́і, ‑ый; адз. перыпетыя, ‑і, ж.
Рэзкія нечаканыя перамены, павароты ў чыім‑н. жыцці. Перыпетыі лёсу. // Пра вельмі складаны ход якіх‑н. падзей. Перыпетыі аператыўнай барацьбы. Сюжэтныя перыпетыі. □ Цяжкі.. канец жыццёвага шляху Вяля. Разброд у мужыцкім войску, згода пераможцаў з бітыя князем, нарэшце гордая самаізаляцыя важака — дзіўныя перыпетыі... У. Калеснік.
[Ад грэч. peripéteia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
примире́ние ср.
1. (действие) прымірэ́нне, -ння ср.;
2. (состояние) прымірэ́нне, -ння ср.; (мир) мір, род. мі́ру м.; (согласие) зго́да, -ды ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
зла́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зладзіць (у 1, 3 знач.).
2. у знач. прым. Такі, у якім дасягнута адзінства, узаемная згода; дружны. Зладжаная работа. □ Зладжаная, працавітая брыгада Купчына нядаўна падзялілася на дзве. Хадкевіч.
3. у знач. прым. Складны, стройны. Увесь рэпертуар рэвалюцыйных тагачасных песень праспявалі настаўнікі зладжаным хорам. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дазво́л, ‑у, м.
Згода на што‑н.; права зрабіць, выканаць што‑н. Атрымаць дазвол. Даць дазвол. □ Ох, жыць пад панам не салодка, На ўсё павінен быць дазвол. Колас. Даніла папрасіў у Хвядоса Іванавіча дазволу і пасля другога ўрока пайшоў дамоў. Чарнышэвіч. // Разм. Дакумент на права зрабіць што‑н. Аформіць дазвол на праезд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
half-hearted
[,hæfˈhɑ:rtəd]
adj.
нясьме́лы, неадва́жны, абыя́кавы або́ без запа́лу
a half-hearted consent — неахво́тная зго́да
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ábmachung
f -, -en дагаво́р, зго́да, пагадне́нне
éine ~ tréffen* — заключы́ць пагадне́нне; дамо́віцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)