На́тта ’надта, вельмі’ (Бяльк., Сл. ПЗБ), натто ’тс’ (Кліх, Сцяшк., Сл. ПЗБ), ’звыш, залішне’ (Нас., Мал.). Гл. надта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пра́паршчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Воінскае званне асобы, якая добраахвотна праходзіць службу звыш устаноўленага тэрміну, а таксама асоба, што носіць гэта званне.

2. У царскай арміі: самы малодшы афіцэрскі чын, а таксама асоба ў гэтым чыне.

|| прым. пра́паршчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

übergenug

adv зана́дта, звыш ме́ры, аж залі́шне [шмат]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

overtime

[ˈoʊvərtaɪm]

1.

n.

1) звыш ча́су

overtime work — пра́ца звыш усталява́нага ча́су

overtime pay — пла́та за таку́ю пра́цу

2) (у спо́рце) дадатко́вы час, овэрта́йм -у m.

2.

adj.

звышчасо́вы; звышпрагра́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

excess​1 [ɪkˈses] n.

1. (of) празме́рнасць;

in excess of больш за, звыш;

The increase will not be in excess of 5%. Павелічэнне будзе не больш за 5%;

to excess звыш меры; празме́рна;

Eating chocolate is useful as long as you don’t do it to excess. Есці шакалад карысна, калі не ўжываць яго звыш меры.

2. лі́шак

3. pl. excesses парушэ́нні; эксцэ́сы;

the worst excesses of human rights са́мыя гру́быя парушэ́нні право́ў чалаве́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

се́янец, ‑нца, м.

Расліна, якая вырасла з насення (у адрозненне ад саджанца). У лясгасе.. вырашчана звыш 40 000 штук сеянцаў белай і.. чорнай шаўкавіцы. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прызлі́шна (прызлі́шно) ’вельмі свабодна, прасторна’ (Нар. Гом.). Верагодна, своеасаблівая найвышэшая ступень ад прысл. залі́шне ’звыш меры, занадта’ з рэдукцыяй пераднаціскнога ‑а‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бісі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Паўтарыць (паўтараць) або выканаць (выконваць) звыш праграмы які‑н. твор па жаданню публікі. Бісіраваць песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталява́р, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па сталеварэнню. У кожнага ёсць свае справы, ў мяне, сталявара, — руда, З якое адменныя сплавы Звыш плана павінен я даць. Непачаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Загартаваць больш, чым трэба, звыш нормы; сапсаваць празмернай загартоўкай. Перагартаваць сталь.

2. Адпусціўшы гарт, загартаваць нанава. Перагартаваць крохкае лязо сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)