ускладні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Кніжн.

1. Зрабіць больш складаным ці вельмі складаным. Ускладніць канструкцыю машыны. Ускладніць задачу. Ускладніць заданне.

2. Зрабіць больш цяжкім. Ускладніць справу.

3. Зрабіць больш напружаным, супярэчлівым. Ускладніць адносіны. □ Як бязлітасна ўскладніла вайна такое простае, такое яснае жыццё! Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

domowy

domow|y

1. хатні, дамашні;

obiady ~e — дамашнія абеды;

areszt ~y — хатні арышт;

zadanie ~e — хатняе заданне; дамашняе заданне;

~ego wyrobu — самаробны;

~a kiełbasa — сялянская каўбаса;

2. айчынны;

wojna ~a — грамадзянская вайна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

outstanding [aʊtˈstændɪŋ] adj.

1. выда́тны, славу́ты, знакамі́ты

2. нявы́кананы (пра працу, заданне); незапла́чаны, нявы́плачаны (пра грошы); нявы́рашаны (пра пытанне, праблему);

And work is still outstanding. А працы яшчэ – непачаты край.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апрабава́ць

(лац. approbare)

1) афіцыйна адобрываць, зацвярджаць што-н., напр. праект, заданне;

2) рабіць праверку, аналіз чаго-н. перш чым пачаць карыстацца (напр. а. машыну, а. новы прэпарат).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

präparíeren

vt

1) анат. прэпара́ваць

2) набіва́ць чу́чала; засу́шваць (расліны)

3) падрыхто́ўваць, рыхтава́ць (заданне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dánkenswert, dánkens würdig

a ва́рты падзя́кі, які́ заслуго́ўвае падзя́кі

éine ~e Áufgabe — удзя́чнае зада́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ДЗЯРЖА́ЎНЫ ЗАКА́З

(дзяржзаказ),

заданне дзяржавы прадпрыемствам (аб’яднанням) на вытв-сць і пастаўкі якой-н. прадукцыі ў пэўнай колькасці або аб’ёме. У склад Дз.з. могуць уключацца заданні на ўвод у дзеянне вытв. магутнасцей і аб’ектаў сац. сферы за кошт цэнтралізаваных капітальных укладанняў; ён можа размяшчацца на конкурснай аснове і абавязковы для ўключэння ў вытв. план. Пры выдачы Дз.з. прадугледжваецца ўзаемная адказнасць бакоў — выканаўцы і заказчыка; ён у першую чаргу забяспечваецца фін. і матэрыяльнымі рэсурсамі, гарантаваным збытам прадукцыі і інш. льготнымі ўмовамі.

т. 6, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

развярста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Размеркаваць паміж кім‑, чым‑н. у адпаведнасці з прыведзенымі разлікамі. [Антон:] — Раён атрымаў заданне на звышпланавы продаж хлеба. Развярсталі яго ў рабочым парадку... Савіцкі. // Размеркаваць, назначыць па месцах. Развярстаць маладых спецыялістаў.

2. Спец. Вярстаючы набраны тэкст, размеркаваць яго па лістах, старонках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэ́ма ‘галоўная думка, прадмет, змест твора; заданне’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт.). Хутчэй праз ням. Thema, якое, у сваю чаргу, з лац. thema < грэч. θέμα (Рэйзак, 655). Літаратуразнаўчы тэрмін, паводле Краснея (Прабл. бел. філал., 64), запазычаны з рус. тема ў пачатку XX ст., дзе замацаваўся з часоў Ламаносава, аднак паралельна з ім ужываўся ў XVIII ст. адпаведнік грэчаскай форме фема ‘тс’ (Фасмер, 4, 40; Арол, 4, 58; Кохман, 235). Беласт. тема́т (Вруб.) з польск. temat ‘асноўная думка’ з пераносам націску на канец слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bristle​2 [ˈbrɪsl] v.

1. натапы́рыцца, падня́цца ды́бам (пра поўсць)

2. раззлава́цца, раз’ю́шыцца

♦

bristle with smth. fml быць у вялі́кай ко́лькасці, у даста́тку;

The task bristles with problems. Гэтае заданне поўнае цяжкасцей.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)