Жывапло́т ’рад густа наезджаных кустоў або дрэў, якія ўтвараюць плот’. Укр. живопліт, польск. żywopłot, чэш. živoplot ’тс’. З польск. żywopłot, дзе з чэш., або ўласная калька франц. haie vive, адкуль калькавана рус. живая изгородь > бел. жывы плот.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

плот, ‑а, М плоце, м.

Агароджа вакол чаго‑н. Вось і ферма. Дзве доўгія будыніны і адгароджаны плотам двор. Марціновіч.

•••

Жывы плот — густа пасаджаныя дрэвы або кусты, якія ўтвараюць агароджу.

Плот гарадзіць гл. гарадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skoczny

skoczn|y

жывы, вясёлы; танцавальны;

~a muzyka — жывая (танцавальная; вясёлая) музыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

белазо́ры, ‑ая, ‑ае.

Абл. Светлы (пра вочы). Вочы белазорыя Упіваюць сінь. Глебка. Перад ім [Уладзікам], як жывы, стаяў.. Хмялевіч — вуграваты, асмуглы твар, белазорыя ўважлівыя вочы. Крапіва. / у паэт. ужыв. Белазорае бабіна лета ў гародчыку расцвіло. Вялюгін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гумаля́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Уст. Гума ​1, рызіна. Мяч з гумалястыкі. □ Разам з гэтымі прыпасамі ляжаў мячык і чалавек з гумалястыкі, у якога трэба было толькі дзьмухнуць, каб ён загукаў, як жывы. Колас.

[Ням. Gummielastikum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўжывы́, ‑ая, ‑ое.

Чуць жывы, блізкі да смерці. [Заложнікаў] выводзілі па тры, па чатыры чалавекі, знясіленых, паўжывых, некаторых зусім непрытомных ад голаду, ад катаванняў. Лынькоў. // Які страціў сілы, аслабеў ад якіх‑н. перажыванняў. Паўжывы ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Überlébende

sub m, f -n, -n які́ застаўся жывы́, якая застала́ся жыва́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

racy

[ˈreɪsi]

adj.

1) энэргі́чны; жывы́

2) піка́нтны (на смак)

3) піка́нтны, не зусі́м прысто́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vibrant [ˈvaɪbrənt] adj. lit.

1. жывы́, по́ўны сі́лы і эне́ргіі;

vibrant feelings жывы́я пачу́цці;

a vibrant city шу́мны го́рад

2. дрыжа́чы (голас); рэзані́руючы (гук)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

virile [ˈvɪraɪl] adj.

1. мужчы́нскі; узмужне́лы; ста́лы;

virile courage му́жнасць

2. му́жны; мо́цны, ду́жы;

a virile mind жывы́ ро́зум;

virile sports спорт для мужчы́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)