Азукува́ты ’спрытны, жвавы’ (Бяльк.), азука ’спрытны’ (Нас.), хлапец‑азука (Нас., Гарэц.) да зух, зухасць (гл.). Мартынаў, SlW, 68. Памылкова Карскі, Белорусы, 160.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фарто́вый прост.
1. (счастливый) шчаслі́вы, уда́члівы;
2. (хороший по своему виду) згра́бны;
3. (ловкий, лихой) спры́тны, жва́вы, хва́цкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
áusgelassen
a
1) сваво́льны, гарэ́злівы, жва́вы
2) распу́сны, разбэ́шчаны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гарэ́злівы, ‑ая, ‑ае.
Вясёлы, жвавы, непаседлівы. Ева расла не па гадах бойкай, гарэзлівай дзяўчынкай. Асіпенка. // Гуллівы, хітраваты. Маня была не падобна да сястры: у яе шэрых вачах блукаў вясёлы, гарэзлівы агеньчык. Колас. Дзяўчына звонка засмяялася і паглядзела па Юрку сваімі гарэзлівымі вачамі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vigour [ˈvɪgə] n. сі́ла; эне́ргія; моц;
full of vigour жва́вы, энергі́чны;
The law is still in vigour. Закон яшчэ не страціў сілу.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
animated [ˈænɪmeɪtɪd] adj. ажы́ўлены, жывы́, жва́вы;
an animated conversation/discussion ажы́ўленая размо́ва/дыску́сія;
Her face suddenly became animated. Нечакана яе твар ажывіўся.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
По́рсткі ’хуткі, жвавы’ (ТСБМ, Некр.), гарачы, прыткі’ (слонім., Арх. Бяльк.), ’запальчывы’ (калінк., Мат. Гом.), ’які балюча рэагуе на заўвагі ці парады’ (докш., Янк. Мат.; Янк. 1, Шат., Ян.), ’наравісты (пра жывёлу)’ (чэрв., Сл. ПЗБ), по́рскі ’хуткі’ (Мат. Гом.). Хутчэй за ўсё, да порскаць (гл.) пад уплывам семантыкі ’незадаволена рэагаваць’; ’фыркаць’, што суадносіцца і са значэннем ’пырхаць’, параўн. літ. pùrst ’пырх’, укр. порски́й ’хуткі, жвавы (пра каня)’, порськи́й ’тс’, гл. ЕСУМ 4, 528.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
deft
[deft]
adj.
1) уме́лы; спры́тны; спра́ўны; майстэ́рскі
2) увішны́, жва́вы; гі́бкі, гну́ткі (пра ро́зум)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
jaunty
[ˈdʒɔnti]
adj.
1) лёгкі, жва́вы; вясёлы; бестурбо́тны, разма́шысты (пра крок)
2) элега́нтны, прыго́жы; стылёвы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Легкаві́к ’легкавы аўтамабіль’ (ТСБМ, Інстр. I; раг., Мат. Гом.) — у выніку семантычнай кандэнсацыі, як рухавік і інш. Параўн. таксама рус. маск. легкови́к ’жвавы, хуткі, спрытны ў рухах’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)