како́шнік, ‑а, м.

1. Старадаўні рускі жаночы галаўны ўбор у выглядзе ўпрыгожанага шчытка над ілбом.

2. У архітэктуры — упрыгожанне на фасадах будынкаў, якое нагадвае па форме такі галаўны ўбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрыплава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі хрыплы, з хрыпатой. Хрыплаваты стогн. □ Голас з сянец чуваць быў малады, жаночы, прывабны, хрыплаваты ад сну. Чорны. Нечы слабы, хрыплаваты голас спяваў незнаёмую песню. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wrapper [ˈræpə] n.

1. абго́ртка;

a postal wrapper бандэро́ль

2. чахо́л (ад пылу)

3. AmE жано́чы хала́т, пеньюа́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

замясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць; зак., каго-што.

1. кім-чым. Паставіць на чыё‑н. месца, замяніць. Замясціць жаночы персанал мужчынскім.

2. Прызначыць каго‑н. на вакантную пасаду. Замясціць вакантныя адзінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

petticoat

[ˈpetɪkoʊt]

1.

n.

1) спо́дня f., ні́жняя спадні́ца, га́лька f.

2) спадні́ца f.

3) Sl. жанчы́на, дзяўчы́на f.

2.

adj.

жано́чы

petticoat influence — жано́чы ўплы́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ГІН..., ГІНА..., ГІНЕКА...

[ад грэч. gynē (gynaikos) жанчына],

першая састаўная частка складаных слоў, што абазначае: які адносіцца да жанчыны, жаночы, напр., гінагенез, гінекалогія, гінатрэзія.

т. 5, с. 249

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

gender [ˈdʒendə] n.

1. ling. род;

masculine/feminine/neuter/grammatical gender мужчы́нскі/жано́чы/нія́кі/граматы́чны род

2. пол, ге́ндар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

female

[ˈfi:meɪl]

1.

n.

1) жанчы́на, дзяўчы́на f.

2) са́мка f.

3) Bot. жано́чая кве́тка (яка́я ма́е то́лькі пе́сьцікі)

2.

adj.

жано́чы

a female choir — жано́чы хор

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

берэ́т

(фр. béret)

круглы мужчынскі і жаночы галаўны ўбор без казырка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ме́цца-сапра́на

(іт. mezzosoprano)

жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)