niedostatecznie

1. нездавальняюча, дрэнна;

2. недастаткова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ду́рно

1. нареч. (плохо) дрэ́нна, пага́на, ке́пска, бла́га;

ду́рно па́хнет дрэ́нна (пага́на, ке́пска, бла́га) па́хне;

2. безл., в знач. сказ. мло́сна, нядо́бра;

ему́ сде́лалось ду́рно яму́ ста́ла мло́сна (нядо́бра);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нела́дно

1. нареч. не ў лад; (нехорошо) нядо́бра; (плохо) дрэ́нна, ке́пска;

2. в знач. сказ. нядо́бра; дрэ́нна, ке́пска;

◊

нела́дно скро́ен, да кре́пко сшит погов. нязгра́бна скро́ены, ды мо́цна сшы́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pátzen

vi разм. дрэ́нна рабі́ць, псава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

звалі́цца¹, -алю́ся, -а́лішся, -а́ліцца; зак.

1. гл. валіцца.

2. Захварэўшы, злегчы ў ложак (разм.).

Доўгі час дрэнна адчуваў сябе і, нарэшце, зваліўся.

◊

Гара з плячэй звалілася (разм.) — пра вызваленне ад вялікіх клопатаў, цяжкіх перажыванняў.

|| незак. зва́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ужо́.

1. прысл. Указвае на канчатковасць, завершанасць чаго-н.

Ужо пайшоў.

Ты ўжо не маленькая.

2. прысл. Нарэшце.

Супакойся ты ўжо!

3. часц. узмацн. Ужыв. для падкрэслівання, акцэнтавання асобнага слова.

Не так ужо дрэнна.

Ужо не раз яму казалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае на сабе адзення; голы.

2. Дрэнна адзеты або адзеты не па сезону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазі́ла м, ж разм

1. (той, хто дрэнна малюе) Kléckser m -s, Fárbenkleckser m, Schmíerer m -s, -;

2. (той, хто дрэнна страляе) Schlúmpschütze m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тыфлапедаго́гіка, ‑і, ДМ ‑гіцы, ж.

Навука, якая займаецца пытаннямі выхавання і навучэння дзяцей, якія не бачаць або дрэнна бачаць.

[Ад грэч. typhlos — сляпы і слова педагогіка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

źle

дрэнна, кепска, блага;

źle pracować — дрэнна працаваць;

źle z kim postąpić — дрэнна абысціся з кім;

źle się czuć — дрэнна адчуваць сябе;

źle mu z oczu patrzy — па вачах відаць, што ён задумаў нешта дрэннае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)