мазі́ла м, ж разм

1. (той, хто дрэнна малюе) Kléckser m -s, Fárbenkleckser m, Schmíerer m -s, -;

2. (той, хто дрэнна страляе) Schlúmpschütze m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

тыфлапедаго́гіка, ‑і, ДМ ‑гіцы, ж.

Навука, якая займаецца пытаннямі выхавання і навучэння дзяцей, якія не бачаць або дрэнна бачаць.

[Ад грэч. typhlos — сляпы і слова педагогіка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

źle

дрэнна, кепска, блага;

źle pracować — дрэнна працаваць;

źle z kim postąpić — дрэнна абысціся з кім;

źle się czuć — дрэнна адчуваць сябе;

źle mu z oczu patrzy — па вачах відаць, што ён задумаў нешта дрэннае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Лядойка ’дрэнна’ (Нас.). Да ляда́ік (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ула́вливаться страд. уло́ўлівацца, лаві́цца;

смысл его́ выступле́ния пло́хо ула́вливается сэнс яго́ выступле́ння дрэ́нна ўло́ўліваецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адвы́клы, ‑ая, ‑ае.

Які адвык ад чаго‑н.; нязвычны. [Банжын] даўно не іграў, і рукі, адвыклыя ад клавішаў, спачатку слухаліся дрэнна. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́да¹, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ло́д, ж.

1. Кароткае тоўстае бервяно.

2. Вулей, зроблены з камля дуплістага дрэва.

Чатыры калоды пчол.

3. перан. Пра непаваротлівага, нязграбнага чалавека (разм., пагард.).

◊

Цераз пень калоду (разм., неадабр.) — дрэнна, абы-як (рабіць што-н.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перазвані́ць, -ваню́, -во́ніш, -во́ніць; зак. (разм.).

1. Пазваніць, набраўшы зноў нумар тэлефона.

Дрэнна чуваць, перазваніце.

2. Пазваніць па тэлефоне ўсім, многім або з многіх месцаў.

П. усім знаёмым. 3 усіх таксафонаў перазваніў — не працуюць.

|| незак. перазво́ньваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

krucho

дрэнна, кепска, блага;

krucho z nim — яго справы дрэнныя (кепскія);

krucho z pieniędzmi — дрэнна з грашыма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

каструбава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Нягладкі, шурпаты. Каструбаватыя далоні. □ У конскім хляве .. [Баранавіч] агледзеў жалабы, дрэнна бачачы ў змроку і абмацваючы каструбаватыя дошкі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)