Verbum

уляжа́ць, уляжу́, уляжы́ш, уляжы́ць; уляжы́м, улежыце́, уляжа́ць; уляжы́; зак.

Тое, што і улежаць.

Хіба доўга ўляжыш на такім сонцы.

мару́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

Рабіць што-н. вельмі павольна, доўга не пачынаць якой-н. справы.

М. з вырашэннем пытання.

наму́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго.

1. Многа, доўга памучыць каго-н., прынесці многа гора, мук.

2. Вельмі стаміць.

зацяжны́, -а́я, -о́е.

Залішне працяглы, які зацягнуўся.

З. дождж.

З. крызіс.

З. скачок (скачок з парашутам, які доўга не раскрываецца).

важда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

Доўга займацца якой-н. справай; корпацца.

В. з паперамі.

Хопіць в. з гэтым гультаём!

папаму́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца і папаму́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Мучыцца доўга, неаднаразова.

Папамучыліся (папамучваліся) людзі, як вёска згарэла.

пацэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак.

1. Трапіць у цэль.

2. Патрапіць зрабіць.

Доўга не магла п., каб зашпіліць верхні гузік.

цвёрданасе́нны, -ая, -ае.

Пра насенне злакавых раслін: які мае цвёрдую абалонку, не прапускае паветра і доўга не набухае ў вадзе.