змеяня́ і змеянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня змяі; маладая змяя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільвяня́, ільвянё і львяня́, львянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня льва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зайчаня́ і зайчанё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня зайца; маленькі заяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тураня́ і туранё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня турыхі; маленькі тур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчупачо́к, ‑чка, м.

1. Памянш. да шчупак.

2. Дзіцяня шчупака; малы шчупак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tíerjunge

n -n, -n дзіцяня́ (у жывёл)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шчаня́ і шчанё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

1. Дзіцяня сабакі, а таксама ваўчыцы, лісы і пад.

2. Пра дзіця (разм., груб.).

|| прым. шчаня́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́кармак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

1. Дзіцяня жывёліны, выкармленае ў хатніх умовах, без маці.

2. перан. Пра нікчэмнага, подлага чалавека, выхаванага дрэнным асяроддзем (пагард.).

Фашысцкі в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарцяня́ і чарцянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

1. Паводле народнай міфалогіі: дзіцяня чорта; маленькі чорт.

2. перан. Пра гарэзлівае, свавольнае дзіця (разм.).

|| прым. чарцяня́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бялёк, ‑лька, м.

Пакрытае доўгай і густой белай ці жаўтавата-белай поўсцю нованароджанае дзіцяня цюленя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)