палі́тык

(гр. politikos = палітычны)

1) палітычны дзеяч;

2) перан. той, хто выяўляе такт і ўменне ў адносінах з людзьмі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Ізяслаў,

беларускі эмігранцкі рэлігійны і грамадскі дзеяч.

т. 7, с. 189

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кла́сік

(лац. classicus = першакласны)

1) выдатны пісьменнік, дзеяч мастацтва, навукі;

2) прадстаўнік класіцызму ў літаратуры і мастацтве;

3) спецыяліст па класічнай філалогіі (грэчаскай і лацінскай мовах і літаратурах).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мабуту Сесе Сека,

дзяржаўны і ваенны дзеяч Рэспублікі Конга.

т. 9, с. 441

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Трыбу́н ‘назвы розных службовых асоб у Старажытным Рыме’, ‘грамадскі дзеяч — выдатны прамоўца і публіцыст’ (ТСБМ), ст.-бел. трибунъ ‘службовая асоба ў Старажытным Рыме’ (XVII ст.). Са ст.-польск. trybun < лац. tribūnus ‘чыноўнік’ < tribus; ст.-бел. трибусъ ‘выбарчая акруга ў Старажытным Рыме’, запазычана ў XVI ст. праз ст.-польск. trybus ‘тс’, гл. Булыка, Лекс. запазыч., 36. Лац. tribūnas роднаснае умбр. trifu < іт. tribhu ‘траціна’ < *tri ‘тры’ (спачатку было тры часткі насельніцтва) і і.-е. *bhū̆/bheu̯‑ ‘быць’ (SWO, 1980, 680–681; Чарных, 2, 262; ЕСУМ, 5, 634).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

figure​1 [ˈfɪgə] n.

1. фігу́ра

2. асо́ба, дзе́яч;

He was a prominent figure of his time. Ён быў выдатным дзеячам свайго часу.

3. лі́чба

4. чарцёж; малю́нак

5. pl. figures infml арыфме́тыка;

have a head for figures мець арыфметы́чныя здо́льнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nameless [ˈneɪmləs] adj.

1. безыме́нны;

a nameless grave безыме́нная магі́ла

2. не назва́ны, анані́мны; …a well-known public figure who shall be nameless. …вядомы грамадскі дзеяч, імя якога называць не будзем.

3. невытлумача́льны (асабліва пра пачуцці);

a nameless longing fml невытлумача́льнае карце́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ветэра́н

(лац. veteranus = стары, дасведчаны)

1) бывалы, вопытны воін (в. палка);

2) удзельнік вайны ў мінулым (в. вайны);

3) стары заслужаны работнік, дзеяч у якой-н. галіне (в. працы, в. сцэны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

папулі́ст

(ад папулізм)

1) член фермерскай партыі ў ЗША канца 19 ст., якая патрабавала надзялення пасяленцаў зямлёй за кошт карпарацый, зніжэння падаткаў, неабмежаванай чаканкі манет;

2) дзеяч, які паддобрываецца да народных мас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

палі́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Дзейнасць органаў дзяржаўнай улады і дзяржаўнага кіравання, якая адлюстроўвае грамадскі лад і эканамічную структуру краіны, а таксама дзейнасць грамадскіх класаў, партый і інш. класавых арганізацый, грамадскіх груповак, якая вызначаецца іх інтарэсамі і мэтамі.

Міжнародная п.

П. мірнага суіснавання.

2. Падзеі і пытанні грамадскага, дзяржаўнага жыцця.

Цікавіцца палітыкай.

Бягучая п.

3. Характар дзеянняў, накіраваных на дасягненне таго, што вызначае адносіны з людзьмі (разм.).

Хітрая п. ў вас, мы яе навылёт бачым.

|| прым. паліты́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Палітычная актыўнасць мас.

П. дзеяч.

Палітычныя навукі.

П. кругагляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)