распи́хивать несов., разг.

1. (заставлять дать дорогу) распіха́ць, распі́хваць;

2. (рассовывать по разным местам) распіха́ць, распі́хваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

распихну́ть сов., разг.

1. (заставить дать дорогу) разапхну́ць, распіхну́ць;

2. (рассовать по разным местам) параспіха́ць, параспі́хваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

зда́ча ж.

1. в разн. знач. сда́ча; см. здава́ць;

2. (деньги) сда́ча;

◊ даць ~чы — дать сда́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падражні́цца (з кім) сов., разг.

1. подразни́ть (кого);

2. (дать повод надеяться) посули́ть (кому), пообеща́ть (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

предоста́вить сов.

1. (дать в пользование что-л., дать возможность обладания) даць; адда́ць; уступі́ць;

2. (дать возможность сделать что-л., распорядиться чем-л.) даць (магчы́масць, пра́ва, дазво́л і да таго́ падо́бнае); пакі́нуць; дазво́ліць; см. предоставля́ть;

предоста́вить самому́ себе́ дазво́ліць (даць магчы́масць) дзе́йнічаць самасто́йна; (перестать заботиться, бросить на произвол судьбы) пакі́нуць на само́га сябе́, пакі́нуць на во́лю лёсу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

паткну́ць сов.

1. разг. су́нуть;

п. кату́ са́ла — су́нуть коту́ са́ло;

2. перен., прост. су́нуть, дать взя́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

настудзі́ць сов., разг., в разн. знач. (дать остыть кому-, чему-л.) настуди́ть, охлади́ть;

н. пако́й — настуди́ть ко́мнату

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

вы́стрел стрэл, род. стрэ́лу м., вы́страл, -лу м.;

дать вы́стрел даць вы́страл, стрэ́ліць;

◊

на вы́стрел на стрэл.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

доста́вить сов.

1. (препроводить) даста́віць;

2. (предоставить, дать) даць;

3. (причинить) прычыні́ць, зрабі́ць; прыне́сці; даць; см. доставля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

простуди́ть сов.

1. (подвергнуть простуде) прастудзі́ць;

ребёнка простуди́ли дзіця́ прастудзі́лі;

2. (дать стыть чему-л.) прост. астудзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)