uprzedzający

uprzedzając|y

уважлівы, далікатны;

~a grzeczność — мілая ветлівасць; ласкавасць; паслужлівасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

subtle

[ˈsʌtəl]

adj.

1) даліка́тны; то́нкі, вы́танчаны

a subtle odour of perfume — даліка́тны во́дар парфу́мы

2) ледзь заўва́жны; тае́мны, зага́дкавы

a subtle smile — ледзь заўва́жная ўсьме́шка

3) хі́тры, спры́тны

4) укра́длівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

delikatny

delikatn|y

1. далікатны; тонкі;

~a sprawa — далікатная справа;

~e zdrowie — слабое здароўе;

~e dotknięcie — лёгкі дотык;

2. (пра чалавека) ветлівы; далікатны; ласкавы; паслужлівы; чулы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алкаго́ль

(ар. al-kuhl = далікатны парашок)

1) арганічнае злучэнне, у склад малекул якога ўваходзіць група атамаў кіслароду і вадароду;

2) спіртныя напіткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ticklish

[ˈtɪkəlɪʃ]

adj.

1) казытлі́вы

2) Figur. даліка́тны

a ticklish situation — даліка́тнае стано́вішча

3) крыўдлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

по́рсткі, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Хуткі, жвавы, быстры. Для свайго ўзросту .. [доктар] быў яшчэ даволі порсткі і рухавы. Васілевіч. Аля падхоплівае чамаданы і порсткімі крокамі накіроўваецца ў горад. Пальчэўскі.

2. Запальчывы, быстры. Па характару яны зусім розныя людзі: Мікалай Вітушка спакойны, разважлівы, далікатны, а Міхал Падабед порсткі, гарачы і крыху грубаваты. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расша́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Раскланяцца, шаркаючы нагой. Ён падышоў да яе, расшаркаўся, як самы далікатны кавалер, і стаў мармытаць кампліменты. Крапіва. [Максім:] — А перад Эмай, бач, як расшаркаўся і ручку пацалаваў, па прыкладу сваіх польскіх калег. Машара.

2. перан. Выказаць залішне пачціва-ветлівыя адносіны да каго‑н. Расшаркацца перад начальствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kítzlig, kítzelig

a

1) казытлі́вы; які́ баі́цца шчыко́ткі

2) перан. даліка́тны, казытлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

subtíl

a

1) то́нкі, даліка́тны, асцяро́жны

2) хі́тры, хітраму́дры, падсту́пны

3) казытлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

алкагаліза́цыя

(ад ар. alkuhl = далікатны парашок)

1) дабаўленне спірту да вінаграднага віна, каб павялічыць яго моцнасць;

2) увядзенне спірту ў тканкі арганізма для суцішэння болю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)