бліндзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Уст. Дадаткова ўмацаваць (умацоўваць) ваенныя збудаванні, караблі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўкамплектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Дадаткова ўкамплектаваць. Полк можна даўкамплектаваць лётчыкамі з другіх палкоў дывізіі. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

domłócić

зак.

1. дамалаціць;

2. намалаціць дадаткова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падніза́ць, ‑ніжу, ‑ніжаш, ‑ніжа; зак., што і чаго.

Нанізаць дадаткова, яшчэ крыху. Паднізаць пацерак. Паднізаць грыбоў на шнурок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падатка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце, ‑ткуць; заг. падатчы; зак., чаго.

Разм. Саткаць, выткаць дадаткова. Падаткаць метр палатна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што.

Скончыць растопліванне чаго‑н. Датапіць смалу. // і чаго. Натапіць дадаткова. Датапіць масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «звыш», «па-за», «дадаткова», напрыклад: экстраардынарны, экстрапаляцыя.

[Ад лац. extra — звыш, па-за.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвэндзіць.

2. у знач. прым. Крыху або дадаткова павэнджаны. Падвэнджаная шынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

náchüben

vt практыкава́цца дадатко́ва (у чым-н.), паўтара́ць практыкава́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

náchverlangen

vt патрабава́ць дадатко́ва; патрабава́ць у прыда́чу; патрабава́ць дапла́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)