geschíchtlich

a гістары́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

histórisch

a гістары́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

экагене́з, ‑у, м.

Гістарычны працэс змянення экалагічных уласцівасцей арганізма.

[Грэч. óikos — жыллё і genesis — паходжанне, узнікненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампаратыві́зм, ‑у, м.

Параўнальна-гістарычны метад у мовазнаўстве і літаратуразнаўстве.

[Ад лац. comparativus — параўнальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zabytkowy

старадаўні; гістарычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wéltgeschichtlich

a сусве́тна-гістары́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гістма́т, ‑а, М ‑маце, м.

Разм. Гістарычны матэрыялізм як прадмет выкладання. Курс гістмата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рама́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апавядальны твор са складаным сюжэтам і шматлікімі героямі; вялікая форма эпічнай літаратуры.

Гістарычны р.

|| прым. рама́нны, -ая, -ае і рамані́чны, -ая, -ае.

Раманны жанр.

Раманічная кампазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

истма́т (истори́ческий материали́зм) гістма́т, -та м. (гістары́чны матэрыялі́зм).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

historic [hɪˈstɒrɪk] adj. гістары́чны, які́ мае гістары́чнае значэ́нне;

historic events гістары́чныя падзе́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)