каралападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на каралы (у 2 знач.). Каралападобны грыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паддубо́вік, ‑а, м.

Грыб з жоўта-бурай шапкай, падобны на баравік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смаржо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

Веснавы грыб на кароткай ножцы і з шапкай, паверхня якой маршчыністая, у звілістых складках.

|| прым. смаржко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́фель, ‑я, м.

1. Клубнепадобны падземны грыб, які не расчляняецца на шапачку і ножку; выкарыстоўваецца як прыправа да стравы.

2. толькі мн. (тру́фелі, ‑яў). Назва шакаладных цукерак, якія сваёй формай падобны на гэты грыб.

[Ням. Trüffel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валу́й, ‑я, м.

Жаўтавата-белага колеру з увагнутай шапкай грыб сямейства сыраежкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казля́к, ‑а, м.

Ядомы грыб з масляністай слізкай скуркай на шапачцы; масляк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страчо́к, ‑чка, м.

Грыб, які мае карычневую шапку, часткова зрослую з ножкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пога́ный пага́ны, паску́дны;

пога́ное ведро́ пага́нае вядро́;

пога́ный гриб пага́ны (неядо́мы) грыб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рашэ́тнік, ‑а, м.

Ядомы грыб карычневага колеру з сятчастай з-пад нізу шапкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склераты́нія, ‑і, ж.

Сумчаты грыб, які выклікае захворванне раслін (белая гніль, шэрая гніль).

[Лац. Sclerotinia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)