пеўнік,

грыб.

т. 12, с. 340

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

по́рхаўка, -і, ДМ -хаўцы, мн. -і, -хавак, ж.

Шарападобны грыб, мякаць якога пры высыханні ператвараецца ў цёмны пыл.

Забялеліся ўзлескі ад порхавак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́ба, -ы, мн. -ы, губ, ж.

Тоўсты, падобны на капыт грыб, які паразітуе на дрэвах і выклікае гніенне драўніны.

|| прым. гу́бавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слізяві́к, ‑зевіку, м.

Ніжэйшая бесхларафілавая расліна, слізісты грыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трутаві́к, ‑а, м.

Грыб, які паразітуе на дрэвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лось,

шапкавы грыб.

т. 9, с. 348

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сіняк,

шапкавы грыб.

т. 14, с. 410

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скрыпіца,

шапкавы грыб.

т. 14, с. 473

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чорнагаловік,

шапкавы грыб.

т. 17, с. 274

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грузд, -а́, М -дзе́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Ядомы грыб з шырокай белай ці чорнай махнатай шапачкай і кароткай тоўстай ножкай.

|| прым. груздо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)