разгрупава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., каго-што.

Разбіць на групы, размясціць групамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэгаза́ўр, ‑а, м.

Буйны панцырны паўзун з групы дыназаўраў сярэдзіны мезазойскай эры.

[Ад грэч. stego — пакрыццё і sauros — яшчарна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жарго́н, ‑у, м.

Мова якой‑н. прафесіянальнай або сацыяльнай групы, насычаная вялікай колькасцю слоў і выразаў, спецыфічных толькі для гэтай групы. Жаргон дваранскага салона. Акцёрскі жаргон. // Умоўная мова, зразумелая толькі пэўнаму асяроддзю; арго. Зладзейскі жаргон.

[Фр. jargoh.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аліга́рхія, -і, ж.

1. У старажытнасці і ў Сярэднія вякі: дзяржава, заснаваная на панаванні арыстакратычных вярхоў.

2. Эканамічнае і палітычнае панаванне невялікай групы прадстаўнікоў манапалістычнага капіталу.

Фінансавая а.

|| прым. алігархі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fall under

а) падпада́ць (пад уплы́ў)

б) нале́жаць да гру́пы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паэкзаменава́ць сов.

1. (нек-рое время) поэкзаменова́ть;

2. (всех, многих) проэкзаменова́ть;

п. усе́ гру́пы — проэкзаменова́ть все гру́ппы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узро́ставы Álters-; áltersmäßig;

узро́ставыя гру́пы Áltersstufen pl, Áltersgruppen pl;

узро́ставыя з’я́вы Álterserscheinungen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

групо́рг, ‑а, м.

Групавы арганізатар, кіраўнік групы ў партыйнай, камсамольскай або прафсаюзнай арганізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эйнштэ́йній, ‑ю, м.

Спец. Штучна атрыманы хімічны элемент трэцяй групы перыядычнай сістэмы Мендзялеева.

[Лац. Einsteinium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

групава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; незак., каго-што.

Аб’ядноўваць у групы, класіфікаваць.

Г. дадзеныя эксперыментаў.

|| зак. згрупава́ць, -пу́ю, -пу́еш, -пу́е; -пу́й; -пава́ны.

|| наз. групава́нне, -я, н. і групо́ўка, -і, ДМ -по́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)