Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
то́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Наезджаны, гладкі, роўны (пра дарогу, шлях). [Буйскі] шпарка ішоў па торнай дарозе на поўнач.Шамякін.Неўзабаве .. [Туравец і Шашура], выбраўшыся ўжо зноў на горны шлях, пад’ехалі да рэгуліровачнага паста.Мележ.Торная, выгладжаная палазамі санак, .. [дарога] зырка паблісквала перад вачамі, бура-рыжаватай істужкай бегла ў глыбіню лесу.М. Ткачоў.
2.перан. Адкрыты, даступны, шырокі (пра жыццёвы шлях). Свет расчынен вам [дзецям] прасторны, Зняты ўсе парогі, Каб пракласці шлях свой горны.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mountain
[ˈmaʊntən]1.
n.
1) гара́f.
2) ку́ча f., мно́ства n.
a mountain of difficulties — мно́ства ця́жкасьцяў
2.
adj.
го́рны
a mountain pass — го́рны прахо́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
highland(s)
[ˈhaɪlənd]
n.
го́рны край, го́рная мясцо́васьць; узго́рак -ка m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бава́рскі лесм. Báyrischer Wald m -(e)s (горны хрыбет)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Парна́с, ‑а, м.
1.(з вялікай літары). Горны масіў у сярэдняй частцы Грэцыі, дзе, паводле міфалагічных уяўленняў, жылі Апалон і музы.
2.перан. Усё, што звязана з паэзіяй; свет паэзіі.
[Грэч. Parnassos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gebígsjäger
m -s, - вайск.го́рны страло́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)