viper

[ˈvaɪpər]

n.

1) зьмяя́, га́дзіна f.

2) зласьлі́вы, прада́жны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кілава́т м. эл. Kilowátt n -s, -;

кілава́т-гадзі́на Kilowáttstunde f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

five [faɪv] num., n. пяць; пяцёра; пяцёрка;

Volume 5 пя́ты том;

It’s after five. Цяпер шостая гадзіна;

five hundred пяцьсо́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

годи́на высок., книжн., уст. часі́на, -ны ж.; гадзі́на, -ны ж.;

годи́на бе́дствий часі́на бе́дства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвячорак, надвячорак □ шарая гадзіна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

чацвёрты, ‑ая, ‑ае.

1. Ліч. парадк. да чатыры. Чацвёрты год. □ Зрабілася цёмна-цёмна, хоць ішла толькі чацвёртая гадзіна дня. Мяжэвіч.

2. у знач. наз. чацвёртая, ‑ай, ж. Чацвёртая частка, чвэрць. Адна чацвёртая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тарцыя́рка ’багамольная жанчына, якая дала абяцанне кожны дзень хадзіць у касцёл’ (Скарбы). З польск. tercjarka ’прыналежная да ордэна св. Францыска’, ад tercja ’кананічная гадзіна’ (< лац. tertius ’трэці’, г. зн. ’прыналежны да 3‑й ступені ў ордэне’, гл. Брукнер, 569).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пік

(фр. pic)

1) вострая вяршыня гары;

2) кароткатэрміновы рэзкі пад’ём у развіцці чаго-н. (напр. п. атмасфернага ціску);

гадзіна п. — час найбольшага напружання ў рабоце транспарту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Rúhestunde

f -, -n час адпачы́нку; мёртвая гадзі́на (пасля абеду)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wieczorny

wieczorn|y

вячэрні;

godzina ~a — вячэрняя гадзіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)