ла́ва

‘мэбля; падземная горная вырабатка; вялікі аднаслойны масіў чаго-н.; баявы парадак конніцы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́ва ла́вы
Р. ла́вы ла́ў
Д. ла́ве ла́вам
В. ла́ву ла́вы
Т. ла́вай
ла́ваю		 ла́вамі
М. ла́ве ла́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

звяры́на, -ы, ж. (разм.).

Вялікі звер; звяруга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аграма́дны, -ая, -ае.

Вельмі вялікі.

А. дом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вели́кий океа́н Вялі́кі акія́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

громо́здкий грува́сткі, гру́зны, вялі́кі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пребольшо́й разг. ве́льмі вялі́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найбо́льшы, -ая, -ае.

Самы вялікі, самы большы.

Н. поспех.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабі́ннік², -а, мн. -і, -аў, м.

Вялікі шэры дрозд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкаву́ліць

‘адрэзаць вялікі кавалак хлеба’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адкаву́лю адкаву́лім
2-я ас. адкаву́ліш адкаву́ліце
3-я ас. адкаву́ліць адкаву́ляць
Прошлы час
м. адкаву́ліў адкаву́лілі
ж. адкаву́ліла
н. адкаву́ліла
Загадны лад
2-я ас. адкаву́ль адкаву́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час адкаву́ліўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

превели́кий разг. ве́льмі вялі́кі, найвялі́кшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)