эпікурэ́ец, ‑рэйца, м.

1. Паслядоўнік эпікурэізму (у 1, 2 знач.).

2. Чалавек, які вышэй за ўсё ставіць асабістае задавальненне і асалоду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stickler [ˈstɪklə] n. (for) заўзя́ты прыхі́льнік, абаро́нца;

He is a terrible stickler for punctuality. Пунктуальнасць для яго вышэй за ўсё.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tortoise [ˈtɔ:təs] n. чарапа́ха;

a giant tortoise гіга́нцкая чарапа́ха

♦

set the hare to catch the tortoise ≅ ско́чыць вышэ́й галавы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zero [ˈzɪərəʊ] n.

1. нуль;

above/below zero вышэ́й/ніжэ́й за нуль

2. нішто́;

reduce to zero зве́сці на нішто́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

надкла́савы, ‑ая, ‑ае.

Які стаіць вышэй класавых інтарэсаў, класавых груповак. Кажучы словамі Леніна, для светапогляду.. паэта [Ф. Багушэвіча] уласцівы «ілюзіі» надкласавага буржуазнага дэмакратызму». Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчупле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць больш шчуплым, шчуплейшым. [Марыля] была вельмі мажная, на галаву вышэй за бацьку, які, здавалася, пашчуплеў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышчалаве́к, ‑а; мн. звышчалавека ‑аў; м.

У рэакцыйнай філасофіі — чалавек вялікай сілы волі, прызваны кіраваць; індывідуаліст, які ставіць сябе вышэй за грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салдафо́нства, ‑а, н.

Разм. пагард. Паводзіны, учынкі салдафона. [Свярдлоў:] Іх [салдат] пралетарская свядомасць непараўнальна вышэй салдафонства Гофмана, але Гофман усё ж перастраляе іх! Губарэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́на​1

(ням. Krone, ад лац. corona = вянец, карона)

наземная, (вышэй штамба) галіністая частка дрэва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

супралітара́ль

(ад лац. supra = над + літараль)

зона ўзбярэжжа акіяну або мора, размешчаная вышэй за літараль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)