кплі́вы, -ая, -ае.

1. Які любіць насміхацца з іншых, схільны да кпін.

Кплівая суседка.

2. Які заключае ў сабе кпіны, насмешку.

К. тон.

К. выраз твару.

|| наз. кплі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарлаві́на, -ы, мн. -ы, -ві́н, ж.

1. Глыбокая і звужаная адтуліна ў чым-н.

Г. вулкана.

2. Выраз для шыі ў адзенні.

Г. ў блузцы цеснаватая.

|| прым. гарлаві́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

colloquialism

[kəˈloʊkwiə,lɪzəm]

n.

размо́ўнае, гутарко́вае сло́ва, выра́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дыяле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дыялекту. Дыялектныя асаблівасці мовы. Дыялектны выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каламбу́рны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца каламбурам, засноўваецца на каламбуры. Какамбурны выраз. Каламбурны верш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасі́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прасіцеля, уласцівы яму. Прасіцельскі выраз твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

царкоўнаславяні́зм, ‑у, м.

Слова, граматычная форма або выраз, якія прыйшлі з царкоўнаславянскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сказ, выраз, фраза

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

макарані́зм, ‑а, м.

Кніжн.

1. Замежнае слова або выраз, які пранік у родную мову ў нязменным выглядзе.

2. Слова або выраз з жывой народнай мовы (французскай, італьянскай), якое пранікла ў літаратурную лацінскую мову з сярэдневяковай заходнееўрапейскай літаратуры.

[Фр. macaronisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінанімі́чны лінгв synonýmisch, sínnverwandt;

сінанімі́чны вы́раз ein synómischer Áusdruck

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)