карыфе́й

(гр. coryphée, ад гр. koryphaios = правадыр)

выдатны дзеяч у якой-н. галіне дзейнасці (напр. к. навукі, к. сусветнай літаратуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

remarkable

[rɪˈmɑ:rkəbəl]

adj.

го́дны, ва́рты ўва́гі, незвыча́йны, выда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

of mark

ва́жны, выда́тны; сла́ўны (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

preeminent

[priˈemɪnənt]

adj.

выда́тны; які́ перавыша́е, перасяга́е і́ншых

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

excellent

[ˈeksələnt]

adj.

выда́тны, даскана́льны, даскана́лы; узо́рны, беззага́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

big time [ˈbɪgtaɪm] п. infml the big time шу́мны по́спех;

a big time singer выда́тны спява́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tip-top [ˌtɪpˈtɒp] adj. infml першакла́сны, надзвыча́йны, выда́тны;

I feel tip-top. Я ў выдатнай форме.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самаадрачэ́нне, ‑я, н.

Свядомае адмаўленне ад асабістых выгад у імя каго‑, чаго‑н. Скарына — выдатны тып вучонага-гуманіста, якому чужой была афіцыйная царкоўная мараль з яе пропаведдзю самаадрачэння і пакорлівасці. Алексютовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ступе́ньчаты, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны ступенямі, уступамі; які мае форму ступені або мае ступені. Будаваў царкву выдатны архітэктар Старажытнай Русі полацкі майстар Іван. Будынак быў ступеньчаты, завяршаўся барабанам і шлемавідным купалам. Штыхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́тны

1. (высакародны, шляхецкі) ád(e)lig;

2. (выдатны паводле сваёй дзейнасці) ángesehen, námhaft

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)