лібералі́зм, -у, м.

1. Ідэалагічная і палітычная плынь, якая аб’ядноўвае прыхільнікаў дэмакратычных свабод і свабоды прадпрымальніцтва.

Прынцыпы лібералізму.

2. Вальнадумства.

Крытыкаваць юначы л.

3. Паблажлівасць, памяркоўнасць, патуранне.

Л. у ацэнцы ведаў.

Л. да ворага.

|| прым. лібералі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэкваліфіка́цыя, ‑і, ж.

Страта кваліфікацыі, прафесіянальных ведаў і вопыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

in​1 [ɪn] n. : He knew all the ins and outs of the affair. Ён ведаў усе хады і выхады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

навуко́вы, -ая, -ае.

1. гл. навука.

2. Заснаваны на прынцыпах навукі, які адпавядае патрабаванням навукі.

Навуковая тэорыя.

Навуковае адкрыццё.

3. Заняты распрацоўкай пытанняў якой-н. навукі, арганізацыяй работы ў пэўнай галіне ведаў.

Н. супрацоўнік.

Н. ўстанова.

|| наз. навуко́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ułomek

ułom|ek

м. абломак;

~ki wiedzy — урыўкі ведаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непрыстасава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непрыстасаванага; няўменне прыстасавацца да чаго‑н. Цяпер старшыні ўсе прыезджыя, і.. [Дзям’ян] добра ведаў непрыстасаванасць іх побыту да новых умоў, ведаў, як падысці і наладзіць кантакт. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касметало́гія, ‑і, ж.

Галіна ведаў, якая вывучае ўрачэбную і дэкаратыўную касметыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесазна́ўства, ‑а, н.

Галіна ведаў аб прыродзе, росце і развіцці лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футурало́гія, ‑і, ж.

Галіна навуковых ведаў, якая займаецца прагназіраваннем сацыяльных працэсаў.

[Лац. fututum — будучае і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энцыклапеды́зм, ‑у, м.

Шырокая ўсебаковая адукацыя, дасведчанасць у розных галінах ведаў.

[Фр. encyclopédisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)