Verbum

абво́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. абвесці.

2. Лінія ўмацаванняў вакол чаго-н. (спец.).

Унутраны а.

3. часцей мн. (абво́ды, -аў). Вонкавыя абрысы корпуса судна (спец.).

цішыня́, -і́, ж.

1. Адсутнасць шуму, гукаў; маўчанне.

Вакол была незвычайная ц.

2. Душэўны спакой, уціхаміранне.

У душы — ц. і супакаенне.

3. перан. Адсутнасць баявых дзеянняў; зацішша.

абне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Пранесці каго-, што-н. вакол каго-, чаго-н.

А. вакол стала.

2. што і чым. Абгарадзіць, акружыць сцяною і пад.

А. сад парканам.

3. каго (што). Падыходзячы да кожнага, пачаставаць.

А. ўсіх пачастункамі.

4. каго (што). Частуючы, прапусціць каго-н.

А. свата за сталом.

|| незак. абно́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

абабе́гчы, абабягу́, абабяжы́ш, абабяжы́ць; абабяжы́м, абабежыце́, абабягу́ць; абабе́г, -гла; абабяжы́; абабе́ганы; зак., каго-што.

1. без дап. Бягом зрабіць круг вакол каго-, чаго-н.

А. гумно.

А. вакол дома.

2. Бегучы, абмінуць каго-, што-н.

Абабег нас толькі адзін спартсмен.

3. Паспешліва, бегаючы, пабываць у многіх, у розных месцах.

А. ўсіх суседзяў.

4. перан. Хутка распаўсюдзіцца, стаць вядомым.

Навіна абабегла ўсю вёску.

|| незак. абабяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абста́віцца, -та́ўлюся, -та́вішся, -та́віцца; зак.

1. Паставіць што-н. вакол сябе.

А. крэсламі.

А. кнігамі.

2. Абзавесціся мэбляй (разм.).

А. ў новай кватэры.

|| незак. абстаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

плане́та, -ы, ДМ -не́це, мн. -ы, -не́т, ж.

Нябеснае цела, якое рухаецца вакол Сонца і свеціцца адбітым яго святлом.

|| прым. плане́тны, -ая, -ае і планета́рны, -ая, -ае.